به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در این مطالعه سلول های تیمار شده در مقایسه با کنترل جوان تر ماندند و در ظروف آزمایشگاهی تکثیر بهتری را از خود نشان دادند و در نهایت بیشتر زنده می مانند. این روش شامل استفاده از RNAی مدیفه شده است که توانایی محققین در تولید تعداد زیاد سلول برای پژوهش و تگیون دارو  را بهبود می بخشد. سلول های پوستی با تلومرهای طویل شده به این روش می توانند تا بیش از 40 برابر در مقایسه با سلول های طبیعی تکثیر یابند. این مطالعه می تواند راه های جدیدی را برای درمان بیماری هایی که به دلیل کوتاهی تلومر اتفاق افتاده اند ارائه دهد. در انسان های جوان، الومرها حدود 8000 تا 10000 نوکلئوتید طول دارند و با هر تقسیم سلولی کوتاه تر می شوند. با این حال، زمانی که این تلومرها به یم اندازه حیاتی می رسند تقسیم را متوقف می کنند و می میرند. این ساعت درونی تکثیر سلول ها در آزمایشگاه را با مشکل مواجه می کند. در این مطالعه این محققین راهی را پیدا کرده اند که به موجب آن می توانند طول این نوکلئوتیدها را به اندازه 1000 نوکلئوتید افزایش دهند و ساعت درونی را به عقب برگردانده و موجب افزایش بقای سلول می شوند. همان طور که گفته شد این محققین از mRNA ی مدیفه شده برای افزایش طول تلومرها استفاده کردند. این RNA شامل توالی کد کننده ای برای TERT است که جزء فعال برای آنزیم تلومراز است. تلومراز به وسیله سلول های بنیادی(به ویژه آن هایی که به اسپرم و تخمک تبدیل می شوند) بیان می شود و مموجب حفظ بقای آن ها برای ایجاد نسل بعد می شود. این mRNA ی مدیفه شده برای کاهش پاسخ ایمنی سلولی به تیمار طراحی شده است و اجازه می دهد که پیام کد کننده TERT به ناحیه انتهایی چسبیده و تلومر را تا حدی طویل تر کند. بعد از حدود 48 ساعت، تلومرهای جدیدا طویل شده به طور پیشرونده ای با هر تقسیم کوتاه می شوند. این روش جدید راه را برای جلوگیری یا درمان  بیماری و پیری، هموار می کند.

پایان مطلب/