به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این روش شامل یک استراتژی کلونی است که طی ان سلول های بنیادی جمع آوری شده و مشت داده می شوند، از نظر ژنتیکی مدیفه می شوند و قبل از این که مجموعه سلولی برای درمان مورد استفاده قرار گیرد یک تک سلول از آن جدا شده و مورد آنالیز قرار می گید تا بی خطر بودن آن چک شود.

تاکنون یک روش سیستمیک برای تضمین بی خطر بودن سلول های بنیادی اپی­درمی بالغ قبل از استفاده برای سلول درمانی وجود نداشته است. محققین زیست فن آوری در لوزان سوئیس یک استراتژی تک سلولی را طراحی کرده اند که به اندازه کافی مقیاس پذیر است که زیست پذیری و بی خطر بودن سلول های بنیادی اپی­درمی بالغ را قبل از استفاده برای درمان بیماران با استفاده از ارزیابی های مولکولی و سلولی مورد ارزیابی قرار می دهد. آن ها این استراتژی را برای درمان بیمارانی که از اپیدرمیولیز دیستروفی بلوزا مغلوب رنج می برند استفاده کردند که به دلیل عدم وجود کلاژن نوعVII در پوست آن ها تاول های شدیدی مشاهده می شود. محققین سلول های اپی­درمی را از بیماران کشت دادند که توانایی تولید پوست داشتند. محققین آرایه هایی را برای تعیین این که آیا سلول های مورد نظر ویژگی های بنیادینگی و بی خطر بودن را دارند، تست کردند. آنالیزهای کلونی نشان داد که سلول های بنیادی ترانسداکت شده در توانایی تولید کلاژن های نوع VII عملکردی متفاوت هستند. زمانی که از سلول های بنیادی با بیشترین زیست پذیری و مدیفه شده استفاده شد و به موش هایی با سیستم های ایمنی سرکوب شده پیوند شدند، پوست تشکیل شد و هیچ گونه تاولی برای این موش مدل برای اپیدرمیولیز دیستروفی بلوزا مغلوب مشاهده نشد و آن ها تولید کلاژن نوع VII عملکردی کردند. بی خطر بودن به وسیله تعیین جایگاه های تلفیق وکتور ویروسی و توالی یابی کل ژنوم مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه ما نشان داد که حداقل برای سلول های بنیادی اپی درمی بالغ، ممکن است استراتژی کلونی برای  انتقال سطحی از امنیت باشد و به وسیله روش های ژن درمانی این امر حاصل نشود.

پایان مطلب/