به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، گاهی تاندون مجددا به استخوان متصل نمی شود با به دلیل آتروفی عضلانی این بخش کوتاه می شود و اغلب بیمار دارای درد زیادی در این قسمت است و حرکات وی نیز به همین دلیل محدود می شود. در این مطالعه محققین به مطالعه دلایل این لجبازی درمانی و مقاومت در برابر درمان پرداخته اند و محدودیت های فیزیکی جراحی های ترمیمی، تکنیک های فیزیوتراپی را مورد تست قرار داده اند تا بتوانند سریع ترین و موثرترین راه حل را برای افرایش توانایی های ترمیم فرد با استفاده از سلول های بنیادی خودش مورد تست قرار دهند.

در مواردی استفاده از جایگزین های مفصلی و تاندونی تاحدی موثر است اما گاها تعداد زیادی از بیماران با این روش ها درمان نمی شوند و تاندون مجددا رشد نمی کند و به استخوان نمی چسبد. این محققین فکر می کنند که دلایل می تواند زیستی باشد و در نتیجه نارسایی بدن در برقرار ارتباط در سطوح سلولی باشد. در این مطالعه آن ها سلول های بنیادی خود فرد بیمار را طی جراحی جداسازی و تغلیظ کردند و سپس آن ها را برای ترمیم منتقل کردند. این سلول های بنیادی بالغ، از مغز استخوان درون استخوان همورال بیماران بدست آمد که توانایی تبدیل شدن به استخوان، غضروف و تاندون را دارد. این سلول ها را اصطلاحا سلول های گیج یا سردرگم(confused cell) می نامند که هنوز به نوع خاصی از سلول های تخصص یافته تمایز نیافته اند ولی این محققین می دانند که چگونه باید آن ها را در ظورف آزمایشگاهی به نوع خاصی از سلول ها تمایز دهند. سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) برخی از سلول های بنیادی مدیفه شده را در دسته داروها دسته بندی می کند و در برخی جاها نیز مسیر مشخصی برای استفاده از داروها/سلول ها در مورد انسان وجود ندارد. اما این محققین روی داربستی کار می کنند که می توانند به عنوان راهنمایی برای سلول ها عمل کند و شرایطی مانند جایی که تاندون می چسبد را برای آن ها ایجاد کنند. خود داربست از پلاسمای خونی خود فرد بیمار و سلول های بنیادی بالغ آن ها ساخته شده است و به نوعی داربست های هوشمندی به شمار می آیند، به نحوی که در یک سمت داربست مولکول هایی وجود دارد که به سلول های بنیادی سیگنال می دهند که استخوان شوند و در سمت دیگر مولکول هایی وجود دارند که آن ها را متعهد به تاندون شدن می کنند. این محققین امیدوار هستند که این سلول های بنیادی بیماران پیام را دریافت کنند و به طور  مناسبی رشد کنند و در نتیجه این امر آسیب  های سرسختانه روتاتور کاف ترمیم شوند. جراحی های مربوط به این آسیب آناتومیکی ویژه بسیار دردناک و زمان بر است و اغلب فرد قادر نیست حتی براحتی بخوابدو بنابراین هر گامی که در این زمینه برداشته شود می تواند کیفیت زندگی بیماران را بهبود ببخشد.

پایان مطلب/