به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،  این سلول ها سیتوکین های پیش التهابی و شیموکین ها را آزاد می کنند که سایر سلول های ایمنی را به جایگاه التهاب فرا می خوانند تا عامل بیماری زای خارجی را حذف کنند. به منظور شناسایی پاتوژن ها، نوتروفیل ها گیرنده های شبه toll(TLRs) را برای شناسایی عناصر باکتریایی بیان می کنند. اخیرا، گروهی از محققین چینی که مطالعه این گیرنده پرداخته اند دریافته اند که نوتروفیل ها در واقع فاکتور رونویسی به نام Sox2 را استفاده می کنند که پیش از این مشخص شده بود که  همانند TLRs، در حفظ ویژگی خودنوزایی سلول های بنیادی اندوتلیالی و اکتودرمی دخالت دارد. این محققین مشاهده کرده اند که نوتروفیل های موشی هم مانند سلول های بنیادی برای آنتی بادیSox2 رنگ آمیزی می شوند. اما آن ها فاکتور رونویسی Sox2 را در سایر سلول ها مشاهده نکردند. این اطلاعات نشان می دهد که در بین سلول های خون ساز بالغ، تنها نوتروفیل ها Sox2 را بیان می کنند. برای ارزیابی نقش این فاکتور رونویسی در سیستم ایمنی، محققین Sox2 را در نوتروفیل ها حذف کردند و موش ها را با Listeria monocytogenes آلوده کردند تا نقش Sox2 را درحذف باکتری ها در in vivo  بررسی کنند. نتایج نشان داد که موش های آلوده و فاقد Sox2 با نرخ بیشتری می میرند و میزان باکتری موجود در کبد و طحال آن ها 10000 برابر بیشتر از گروه کنترل بود. این نشان می دهد که وجود Sox2 برای کلیرانس باکتریایی ضروری است. برای تست این فرضیه که نوتروفیل ها Sox2 را به عنوان یک حسگر برای شناسایی DNAی باکتری استفاده می کنند، محققین نوتروفیل ها را از موش ها در هر دو گروه کنترل و تیمار جداسازی کردند و آن ها را در in vitro با نمونه های DNA باکتری تیمار کردند. پاسخ های پیش التهابی در نوتروفیل های فاقد Sox2، 10 برابر کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که Sox2 نه تنها به عنوان یک فاکتور رونویسی در سلول های بنیادی عمل می کند می تواند نقش مهمی هم در شناسایی DNAی خارجی به وسیله نوتروفیل ها داشته باشند.

پایان مطلب/