به گزارش بنیان به نقل از ScienceDaily، این یافته  از آن جهت مهم است که می تواند منجر به درمان جدیدی شود که دو مکانیسم را در این بیماری هدف قرار می هد: التهاب ونیز ضعیف شدن سد خونی که شبکیه چشم را محافظت می کند.
تا به امروز، درمان های انجام شده برای رتینوپاتی دیابتی، ازعلل اصلی کوری در میان آمریکایی ها، یکی از این دو مکانیسم را هدف قرار داده است.
دررتینوپاتی دیابتی، آسیب به شبکیه چشم، ناشی از فعالیت فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) است، این پروتئین سد خونی محافظ شبکیه را تضعیف می کند. داروهای اخیر با هدف قرار دادن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی پاسخ خوبی را در تقریبا نیمی از بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی نشان داده است. اما محققان براین باورند که یک فاکتورالتهابی نیز وجو دارد که ممکن است بر روند بیماری تاثیر گذارد.
این مطالعه که درمجله Biochemical Journal منتشرشده است، یک پروتئین خاص را که درهر دو مسیر به عنوان یک هدف مهم در تنظیم روند بیماری مشترک است، شناسایی کرده و دارویی را فراهم کرده که ممکن است به توسعه درمانی تداخلی برای بیمارانی که در آنها داروی ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی به تنهایی کافی نیست، بیانجامد.
دکتر David A. Antonetti استاد گروه چشم پزشکی  می گوید: در رتینوپاتی دیابتی، VEGF و عوامل التهابی ازعروق خونی در چشم نشت می کند که به نوبه خود، منجر به تجمع مایع در بافت عصبی شبکیه چشم می شود، این فرم مزمن التهاب در نهایت می تواند منجر به کوری شود.
این ترکیب یک پروتئین کیناز C ( (aPKC) غیر معمول را که برای نشت VEGF ضروری است، مورد هدف قرارمی دهد. علاوه بر این، آزمایشگاه Antonetti نشان داده است که این ترکیب درمهار کردن آسیب  ناشی از فاکتورنکروز توموری که دررتینوپاتی دیابتی افزایش می یابد، نیز موثر است. Antonetti می گوید: این یک جهش بزرگ رو به جلو است، ما یک هدف مهم درتنظیم نشت عروق خونی چشم را شناسایی کرده ویک درمان را ابداع کردیم که در مدل های حیوانی کار می کند. تحقیقات ما در مراحل اولیه توسعه است و هنوز راه درازی برای نشان دادن اثر این ترکیب در انسان برای ایجاد یک درمان جدیددر پیش رو داریم.
پایان مطلب/