به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این محققین در جان هاپکینز گزارش داده اند که برخی از سلول های بنیادی حیاتی برای اکسیژن گیری سلول های ریوی، زمانی که دچار نقص در تلومرهایشان می شوند، متحمل پیری زودرس می شوند و تقسیم و تکثیر را متوقف می کنند. این سلول های بنیادی در آلوئولی ها وجود دارند که کیسه های تبادل هوای نازکی هستند که در آن جا خون اکسیژن را جذب می کند. در مطالعاتی که آن ها سلول های بنیادی را از موش جداسازی کردند، آن ها سلول های بنیادی خفته یا پیری را کشف کردند که سیگنال هایی را می فرستند که مولکول های ایمنی را به ریه ها فرا می خواند و موجب التهاب شدید می شود که یکی ار علایم آمفیزم و بیماریهای ریوی مرتبط است. تاکنون محققین فکر می کردند که التهاب به تنهایی موجب این بیماری های ریوی می شود و در نتیجه درمان های خود را برمبنای داروهای ضد التهابی قرار داده بودند. اما کشف های جدید پیری زودرس سلول های بنیادی را عامل این بیماری ها می داند و در نتیجه به دنبال راهی برای حل این مشکل است. این محققین می گویند که نواقص ناشی از تلومرها، موش ها را بی نهایت به داروهای ضد سرطانی مانند bleomycin و busulfan آسیب پذیر می سازد. داروها و عفونت های ویروسی سلول های پوشاننده کیسه های هوایی ریه ها را می کشند. در مورد عملکرد ناقص تلومرها، سلول های بنیادی ریه ها نمی توانند تقسیم شوند و این سلول های تخریب شده را جایگزین کنند. زمانی که محققین این داروها را به 11 موش با نقص سلول های بنیادی ریوی دادند، همه آن ها شدیدا بیمار شدند و ظرف یک ماه مردند. این یافته ها نشان می دهد که چرا برخی از افراد با تلومرهای کوتاه اثری از بیماری های ریوی را نشان نمی دهند اما زمانی که در معرض عفونت یا داروهای خاصی قرار می گیرن دچار نارسایی های تنفسی می شوند. در مطالعه شان، محققین موش هایی را مهندسی ژنتیک کردند تا تلومرهای ناقص داشته باشند و این مربوط به سلول های بنیادی ریوی در اپی تلیوم ریه بود. سلول های بنیادی زنده باقی مانند اما قادر به تقسیم و تولید اپی تلیوم پوشاننده در کیسه های هوایی نیستند. بعد از دو هفته، سلول های بنیادی ریوی پیر فقط پنج ساختار اپی تلیالی جدید را به ازای 5000 سلول بنیادی تولید می کنند، این در حالی است که هر 5000 سلول بنیادی سالم بیش از 425 ساختار تولید می کنند. با توجه به آن چه گفته شد این مطالعه پیشنهاد می کند که نواقص تلومر ممکن است یکی از شایع ترین عوامل مستعد کننده به بیماری های ریوی مانند آمفیزم باشد.

پایان مطلب/