به گزارش بنیان به نقل از Medical xpress، گروهی از محققان در مرکز فضایی جانسون ناسا در هوستون و آزمایشگاه ملی لارنس برکلی در برکلی، کالیفرنیا، دریافتند که تابش پروتون بیشتر می تواند سبب افزایش پیشرفت تومور شود. این اطلاعات ممکن است منجر به روش های مناسب تری برای کمک به محافظت فضانوردان در برابر اثرات مضر تابش در فضا شده و همچنین به محققان سرطان در درک بهتر اثرات اشعه درمانی در بدن انسان کمک کند.
ناسا بطور ویژه به این پژوهش علاقمند است زیرا پروتون، که توسط ذرات زیر اتمی تحریک می شود، منبع اصلی تابش فضایی است که فضانوردان در سفرهای فضایی خود دریافت خواهند کرد. این مطالعه بخشی از تلاش های ناسا برای یادگیری نحوه کاهش اثرات تابش در طول ماموریت های طولانی مدت به مقاصد فراتر از مدار زمین ، مانند سیارات کوچک و مریخ بود.
Francis A. Cucinotta دانشمند ارشد برنامه تحقیقات فضایی و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: مطالعه ما شامل اکتشافات جدیدی در مورد خطرات بالقوه دوزهای پایین پروتون که در خارج از تومور طی پرتو درمانی رخ می دهد و برتمام بافت های فضانوردان در معرض تابش فضایی اثر دارد، می باشد.
هدف این محققان مطالعه اثر بیولوژیکی پروتون های کم انرژی بر سلول های اپی تلیالی (بافت های غشایی که در سراسر بدن یافت می شود) و میل پروتون ها به منظور ارتقاء فرایندی است که در طول پیشرفت تومور رخ می دهد. این فرآیند، انتقال اپیتلیال مزانشیمال (EMT) نامیده می شود که با پیشرفت سرطان مرتبط است. EMT نیز به فیبروز ناشی از تابش ، یکی از رایج ترین اثرات اخیر پرتو درمانی مرتبط دانسته شده است.
قابل ذکر است، این مطالعه نشان داد پروتون به تنهایی می تواند تغییرات مرتبط با  EMT را در سلول های اپیتلیال طبیعی بدن انسان القا کند. اگر چه دوزی که کل بدن در فضا دریافت می کند، نسبت به آنچه که در پرتو درمانی (رادیوتراپی) دریافت می کند نسبتا کم است اما این مطالعه نشان داد که دوزهای پایین پروتون ممکن است سبب القا EMT و در نتیجه اثرات بالقوه مضر آن شود.
نتایج حاصل ازاین مطالعه در مجله    PLoS ONE  منتشر شده است.
پایان مطلب/