به گزارش بنیان به نقل از PHILADELPHIA ، هدف آنها استفاده از یک چاپگر سه بعدی و دیگر ابزارها، برای از بین بردن خطر رد پیوند اندام های ساخته شده است بطوریکه بیماران به داروهای سرکوب کننده ایمنی نیازی نداشته باشند.
دکترChristopher Chen  استاد این نوآوری در گروه مهندسی زیستی دانشگاه پنسیلوانیا، می گوید: او و همکارانش بر روی استفاده از سلول های بنیادی در مهندسی بافت سخت کار کرده اند.
دکتر Chen توضیح می دهد که یکی از محدودیت های بزرگ توانایی جمع آوری سلول ها در ساختارهای بزرگتری مانند قلب یا کبد است زیرا به محض اینکه شما یک بافت بزرگتررا ایجاد می کنید، تمام سلول های مرکز آن به علت گرسنگی ناشی از عدم دسترسی آنها به اکسیژن و یا خون می میرند.
Jordan Miller  که با Chen کار می کند در بازدید از نمایشگاه اندام های انسانی اهدایی پر شده با سیلیکون، به این فکر افتاد آیا او در ابتدا می تواند مسیر جریان خونی را در بافت ایجاد کند، سپس اندام های اطراف آن را بسازد.
در حال حاضر آنها می توانند مسیرهایی به اندازه یک انگشت کوچک ایجاد کنند، اما چن و میلر امیدوارند که در 10 سال آینده تکنولوژی به اندازه کافی برای ایجاد یک ارگان کامل از این ژل در آزمایشگاه پیشرفت کند.
اما چند سال طول خواهد کشید تا آنها بتوانند چنین ارگانی را به یک بیمار پیوند بزنند.
پایان مطلب/