کانسر معده یک مشکل بزرگ بهداشتی و چهارمین سرطان شایع است که جز در ژاپن که به خاطر screening امکان تشخیص در مراحل اولیه وجود دارد در سایر موارد بیماری در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود.پیشرفت بیماری از یک طرف و وجود شبکه وسیع لنفاتیک در ناحیه ساب موکوز و ساب سروز که امکان دسترسی آسان به پریتوئن را فراهم می سازد از سوی دیگر باعث می شود که جراحی که اساس درمان سرطان معده است، نتواند لوکال کنترل دلخواه را ایجاد کند.
طبق آمار تنها 40-25% موارد سرطان معده قابل یک جراحی کوراتیو می باشند و اگر جراحی پالیاتیو را هم به آن بیافزاییم 65-60% بیماران در همان قدم اول جراحی می شوند که با توجه به درصد بالای موارد T3 و T4  و مثبت بودن مارژین های رادیال که بخصوص در دیستال مری و تومورهای GE junction دیده می شود عود لوکورژیونال در درصد بالایی از بیماران مشاهده می شود. بنابراین در worke up اولیه سه گروه بیمار قابل تشخیص می باشند.
Resectable Gastric Cancer در این گروه به مطالعه British cancer stomach Group اشاره کردن که در گروه resectable جراحی تنها با جراحی و رادیوتراپی مقایسه کرده و نشان داد که با اضافه شدن رادیوتراپی بدون اضافه شدن سوروایوال عود لوکوژیونال کاهش می یابد.
مطالعه آقای zhang وBeinging  بهبود سوروایوال 5 ساله را علاوه بر کنترل لوکال در مقایسه جراحی با رادیوتراپی preoperative و سپس جراحی نشان داد.
مطالعات کمورادیاسیون pre-op در کانسر معده عمدتا بطور فاز 2 از تعمیم نتایج بدست آمده در کانسر مری رکتوم حاصل شده است و بطور کلی کمورادیاسیون pre-op باید در مطالعات راندومیزه با post-op مقایسه شود. اما در مورد کمورادیاسیون post-op در کانسر معده مطالعات ارزشمندی وجود دارد. در مطالعه اخیر over survival در گروه جراحی 41% و  گروه جراحی و کمورادیاسیون 50 %  بوده و عود لوکال 29% در گروه جراحی تنها در مقابل 19%عود در گروه جراحی و کمورادیاسیون.
امروزه کمورادیاسیون بعد از جراحی برای تمام موارد کارسینوم معده GE junction که T2  به بالا و N مثبت باشند و قبل از جراحی درمانی نگرفته اند استاندارد است.
پایان مطلب/