به گزارش بنیان به نقل از پژوهشکده علوم شناختی ، ابزارهای کنونی برای کمک به مبتلایان بیماری های انحطاط شبکیه، بخشی از چشم که نور را به تکانه های الکتریکی تبدیل می کند، محدود است.  در این پژوهش که در آخرین شماره "پروسیدینگز اف دی نشنال اکادمی اف ساینسز" انتشار یافت، دانشمندان رمزهایی را که شبکیه برای ارتباط با مغز استفاده می کند گشودند .

شیلا نیرنبرگ، یک عصب شناس در کالج پزشکی ویل کورنل نیویورک و نویسنده اصلی این مطالعه، اظهار داشت این فناوری اعضای مصنوعی را در ورای تشخیص نور شدید و کنتراست بالا قرار می دهد و ممکن است در طول یکی دو سال آینده برای استفاده انسان به کار گرفته شود.

نیرنبرگ افزود: "این نشان می دهد که ما مواد اساسی لازم برای ساخت یک عضو مصنوعی بسیار کارساز را در اختیار داریم."  به گفته وی، پژوهشگران هنوز این رویکرد را بر روی انسان نیازموده اند، اگرچه رمز گذاری ها برای میمون ها را گردآوری کرده اند.

پژوهشگران پس از مشخص ساختن رمزهایی که شبکیه چشم موش برای ارتباط با مغز به کار می گیرد، قادر شدند که با استفاده از عینک های فرستنده آن علایم الکتریکی را تقلید نمایند.  نیرنبرگ گفت: چشم های مصنوعی پیشین از محرکه های کمتر مشخصی استفاده می کرده اند و این به طور ذاتی دستاوردها را محدود می ساخت.

حدود 20 میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل بیماری های انحطاط شبکیه، مانند انحطاط لکه ای و رنگدانه شبکیه، نابینا بوده یا در معرض نابینایی قرار دارند.  این اختلال ها به گونه فزاینده ای موجب از دست دادن سلول های اطلاعات ورودی شبکیه، یا دریافتگرهای نوری، می شود. 

پایان مطلب/