به گزارش بنیان به نقل از ScienceDaily؛ کلید این معما ممکن است فاکتوری به نام  microRNA-145 باشد. ریز RNA ها زنجیره های کوتاه از مولکول های برجسته هستند که دانشمندان به طور فزاینده ای برای یافتن نحوه کنترل طیف وسیعی از فرآیندهای بیولوژیکی از آنها استفاده می کنند.
دکتر Subodh Verma ، جراح قلب در سنت مایکل، با چاپ یک مقاله در مجله Circulation ، برای اولین بار توصیف کردند که چگونه  ژن درمانی با microRNA-145 می تواند شدت و پیشرفت آترواسکلروز در موش را کاهش دهد.
به علاوه این روش به نظر می رسد سبب تثبیت پلاک آترواسکلروتیک و کاهش خطر پارگی آن شده است.
آترواسکلروزکه معمولا به سخت شدن شریان ها گفته می شود، بیماری است که در آن چربی، کلسترول و سایر مواد در دیواره شریان رسوب کرده و تشکیل ساختارهای سخت به نام پلاک را می دهد. این بیماری علت اصلی مرگ و میر در کانادا است.
دکتر Verma گفت: اکثر حملات قلبی زمانی رخ می دهد که پارگی پلاک مثل شکستگی پوسته تخم مرغ رخ داده و محتویات خود را به داخل سرخرگ رها می کنند. بنابراین محققان به دنبال راه هایی برای کاهش اندازه پلاک ها و با ثبات تر کردن آنها هستند.
یکی از پرسش های کلیدی این است که چه چیزی باعث پارگی لایه بیرونی پلاک می شود، این لایه از سلولهای عضله صاف به نام کلاهک فیبری تشکیل شده است. این سلول ها تحت تغییرات فنوتیپی در پاسخ به محیط های مختلف استرس زا و عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی، در معرض خطر پارگی  بیشتر قرار گرفته و منجر به حملات قلبی می شود. MicroRNA-145 یکی از عواملی است که به نظر می رسد نقش حیاتی در پیشگیری از تغییر سلول های عضلانی صاف عروق به سلول های مستعد پاره شدن دارد.
ژن درمانی بر اساس microRNA-145 در حیوانات مستعد آترواسکلروز، اندازه پلاک را در حدود 50 درصد کاهش و محتوای کلاژن پلاک و مساحت درپوش لیفی را 40  تا 50 درصد افزایش داده است، این نشان می دهد که این روش درمانی می تواند با کاهش تجمع پلاک و همچنین پارگی کمترآن ، سبب کاهش تحریک حملات قلبی شود.
این پژوهشگران همچنین دریافتند که در پلاک های آترواسکلروتیک انسان، در مقایسه با شریان های طبیعی عاری از پلاک،  مقدار microRNA-145 کاهش یافته است .
دکتر Verma گفت:  "آترواسکلروز به عنوان قاتل شماره یک انسانها در جوامع مدرن است و پیدا کردن راه های جدیدی برای درمان این مشکل ضروری می باشد.