به گزارش  بنیان به نقل از ايسنا، محققان دانشگاه راكفلر دريافتند كه موشهاي مهندسي شده براي سركوب اين ژن، وقت كمتري را براي ليسيدن، پرستاري و جمع كردن بچه‌هاي خود در مقايسه با يك گروه كنترل شده صرف مي‌كنند.

اين يافته‌ها كه در مجله مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم منتشر شده، نشان مي‌دهد كه يك ژن مي‌تواند مسؤول ایجاد انگیزه در مادران براي محافظت، تغذيه و پرورش كودكان آنها باشد.

پژوهشهاي قبلي نشان داده بودند كه يك ناحيه خاص مغز موسوم به ناحيه مياني پيش‌بصري به كنترل پرخاشجويي، پذيرش جنسي و مراقبت مادري در موشها مي‌پردازد. اما مكانيزمهاي شيميايي تاثيرگذار بر اين رفتارها تاكنون ناشناخته باقي مانده بودند.

يك بررسي اخير نشان داده كه سلولهاي عصبي به استروژن، هورمون جنسي زنانه واكنش نشان داده و حاوي سطوح بالاي گيرنده آلفاي استروژن است كه با مراقبت مادري و رفتار جنسي ارتباط دارد.

در اين پژوهش جديد دانشمندان بطور مصنوعي سطوح اين ماده شيميايي را در ناحيه مياني پيش‌بصري موشهاي ماده پائين آورده و دريافتند كه اين موشها زمان كمتري را براي فرزندان خود اختصاص داده اما سطوح پرخاشگري آنها بدون تغيير باقي مي‌ماند.

پایان مطلب/