به گزارش بنیان به نقل از ScienceDaily ، تحقیقات جدید نشان می دهد که جمعیت خاصی از سلول های بنیادی موجود در خون بند ناف دارای توانایی ذاتی برای مهاجرت به روده و مشارکت درجمعیت سلولی واقع درآن ناحیه است، این نشان دهنده پتانسیل این سلول ها برای درمان بیماری التهابی روده (IBD) می باشد.
دکتر Graca Almeida-Porada رهبر این مطالعه از مرکز پزشکی طب ترمیمی Wake Forest Baptist گفت: این سلول ها در شکل گیری رگ های خونی نقش دارند و ممکن است به ابزاری برای بهبود نقص رگ های موجود در IBD تبدیل شوند. این تحقیق در مجله Hepatology منتشر شده است.
حدود 1 میلیون آمریکایی مبتلا به بیماری التهابی روده هستند که با اسهال و درد شکمی مشخص می شود. IBD در واقع به دو بیماری اشاره دارد - کولیت اولسراتیو و بیماری کرون - که در آن روده ها قرمز ، متورم و زخم می شوند. در IBD، عروق خونی به روده تراوش کرده و منجر به التهاب می شود
در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی  قطعی برای IBD وجود ندارد، درمانهای دارویی با هدف کاهش التهاب و جلوگیری از پاسخ ایمنی انجام می شود. با این حال، این روش های درمانی همیشه موثر نیستند. هدف بلند مدت این تحقیق، توسعه سلول درمانی تزریقی به منظور القاء بهبودی بافت است.
این مطالعه توسط Almeida-Porada  در دانشگاه نوادا، همچنین همکارانش از دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا انجام شده است. این محققان یک جمعیت خاص از سلول ها را که به سلول های اندوتلیالی تشکیل دهنده کلنی مشهور است و در خون بند ناف، مغز استخوان و گردش خون وجود دارند، مورد مطالعه قراردادند. این یافته که این سلول ها می توانند نه تنها در جنین بلکه در بزرگسالان  تشکیل رگ خونی دهند در سال 1997به دست آمد و سرآغاز مفهوم استفاده از آنها برای درمان شد. مطالعات انسانی توانایی این سلولها را برای بهبود کاهش جریان خون به اندام ها و درمان بیماری های قلبی تایید کرده است.
با این حال، مطالعات کمی برای کشف توانایی بیولوژیکی ذاتی این سلول ها درجایگیری دراندام های مختلف و کمک به جمعیت های سلولی ویژه آن بافت انجام شده است. Porada گفت: ارزیابی توانایی های بالقوه این سلولها درمهاجرت به روده یک انتخاب قطعی و بدیهی بود، به این دلیل که عروق خونی ناکارآمد نشانه بیماری التهابی روده است. نه تنها سطوح سلولهای رگ ساز در گردش در بیماران مبتلا به IBD کاهش می یابد ،بلکه یک عامل کلیدی در پیشرفت IBD، توسعه عروق خونی غیر طبیعی و نابالغ است که منجر به التهاب مزمن می شود.
در این مطالعه ، سلول ها ی جداشده از انسان در 59 تا 65 امین  روز حاملگی به جنین گوسفند تزریق شدند. حدود 11 هفته بعد، بافت روده برای تشخیص وجود سلول های انسانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. محققان دریافتند که این سلول های انسانی به روده مهاجرت کرده و مشارکت قابل توجهی در جمعیت های سلولی موجود داشتند.
Porada گفت:" این مطالعه نشان می دهد که این سلول ها می توانند مهاجرت کرده و در یک روده سالم زنده بمانند و دارای پتانسیل حمایت از سلامت عروق هستند. گام بعدی ما تعیین این مسئله خواهد بود که آیا این سلول ها می توانند در محیط یک روده ملتهب نیز زنده بمانند.
محققان همچنین توانایی جایگیری این سلول ها در کبد را مورد بررسی قرار دادند. مقدار کمتری از سلول ها در مقایسه با روده به کبد رسیدند ، این نشان می دهد که استراتژی های جدیدی  به منظور افزایش پتانسیل درمانی برای این ارگان مورد نیاز خواهد بود.