به گزارش بنیان به نقل از phys.org ، به لطف توانایی سلول های بنیادی پرتوان در تکثیر و تمایز به طیف گسترده ای از انواع سلول های تخصصی، انتظار می رود آنها انقلابی در درمان بیماری هایی از قبیل دیابت نوع I و بیماری پارکینسون ایجاد کنند. با این حال پیش از به حقیقت پیوستن این انتظار،  دانشمندان می بایست سیستم کشتی برای تولید انبوه این سلول ها ایجاد کنند. برای غلبه بر محدودیت های قبلی سیستم های بستر تک لایه ، یک تیم تحقیقاتی در سنگاپور، داربستی سه بعدی را توسعه داده اند که باعث تحریک تکثیر سلول های بنیادی و تمایز تحت شرایط شیمیایی تعریف شده می شود. مهمتراینکه این سیستم می تواند تقویت شود. این داربست شامل الیاف میکروسکوپی به دست آمده از رشته های پلیمربه هم بافته شده که دارای بارهای مخالف است، می باشد.
Hongfang Lu  و Andrew Wan از موسسه مهندسی زیستی و فناوری نانو این پژوهش را انجام دادند. Wan  گفت که داربست مبتنی بر فیبر نه تنها از نیاز به مصرف مقادیر زیاد فاکتورهای کلیدی رشد اجتناب می کند بلکه از سلول ها در برابر فشارتنشی ایجاد شده دربیوراکتورهای با مقیاس بزرگ محافظت می کند.
برای تولید این داربست، محققان تصمیم گرفتند از پلیمرهای زیستی با بار مثبت به نام کیتین، که از پوسته خرچنگ استخراج می شود، و پلیمر های با بار منفی به نام آلژینات سدیم استفاده کنند. آنها سپس یک قطره از هر یک از این پلیمرهای محلول در آب را بر روی بستر استریل قرار داده و مجموعه ای  ازکیتین آلژینات را ایجاد کردند. این تیم برای تکمیل سیستم سه بعدی، فیبرها را بر روی یک نگهدارنده قرار دادند.
با تعلیق سلول های بنیادی در محلول آلژینات، Lu ، Wan  و همکارانشان سلول ها را دراین داربست طی تشکیل فیبر گنجاندند، در نتیجه شبکه ای از سلول ها با توزیع یکنواخت ایجاد شد. آزمایش اولیه نشان داد زمانی که محققان این داربست را با آنزیم ها از بین بردند، توانستند تعداد زیادی از سلول ها را دوباره به دست آورند.
Lu توضیح داد که سیستم آنها یک میکرو محیط زیستی را که در آن سلول ها می توانند بطور متراکم رشد کنند، ارائه می دهد. هنگامی که چندین نسل از سلولها تولید شد، سلول های بنیادی محصورشده پرتوان باقی مانده و تحت هیچ جهش ژنتیکی قرار نگرفتند. علاوه براین، این سلول ها میزان بقاء بالایی را در فیبر ذخیره شده به صورت فریزنشان دادند. آنها همچنین می توانند بسته به محیط در دسترس تکثیر یافته یا تمایز یابند. او افزود: ابعاد کوچک این الیاف مفید هستند چرا که اجازه می دهند مواد مغذی و عوامل رشد به خوبی در داخل داربست پخش شده و در اختیارسلول ها قرار گیرند.
این تیم در حال حاضر برنامه بهره برداری ازاین روش برای تولید بافت های قابل پیوند در درمان های سلولی را در دستور کار خود دارد.

پایان مطلب/