به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، برخلاف چربی سفید ذخیره کننده انرژی که آن را سلول های چربی بد می نامند، سلول های چربی قهوه ای یا سلول های خوب، پروتئینی به نام UCP1 را می سازند که انرژی ذخیره شده به شکل گلوکز و اسیدهای چرب را به گرما تبدیل می کند تا بدن را گرم نگه دارد. زمانی که این سلول ها فعال می شوند، می توانند انرژی ذخیره شده در سلول های چربی سفید را نیز استفاده کنند و در نتیجه اندازه این نوع چربی مجاورشان را کاهش دهند. محققین نشان داده اند که میزان سوزاندن انرژی از فردی به فرد دیگر و سلولی به سلول دیگر متفاوت است. محققین تعیین کرده اند که کل ژنوم به تعیین این که یک سلول چربی قهوه ای در زمانی که به بلوغ می رسد، چه مقدار UCP1 تولید می کند، کمک می کند و این ژن ها تولید UCP1 را به طرق مختلف کمک می کنند. دکتر Tseng می گوید که این ژن ها همانند یک سوئیچ خاموش/روشن عمل می کنند: زمانی که ژن روشن می شود، سلول های چربی قهوه ای می توانند پروتئین سوزاننده چربی را بسازند و زمانی که خاموش می شود این عمل را انجام نمی دهد. سایر ژن ها همانند یک دایمر نور می کنند و میزان UCP1 تولید شده را تنظیم می کنند. دانستن این که چه ژن هایی UCP1 را تنظیم می کنند می تواند به ایجاد درمان های جدید به محققین کمک کند. محققین می گویند می توانند نمونه های چربی را از بیمارانی که متحمل لیپوساکشن می شوند جمع آوری کنند و این جمعیت خاص سلولی را جداسازی کنند و  آن ها را که می توانند سلول های چربی قهوه ای فعالی را ایجاد کنند حفظ کنند. سپس اجازه دهند که این سلول های به سلول های قهوه ای تمایز یابند و سپس آن ها را مجددا به فرد برگردانند. این سلول ها در بدن فرد می توانند انرژی موجود در سلول های چربی سفید را بسوزانند. این فرایند می تواند به طور بالقوه اجازه دهد که سلول های چربی قهوه ای شمار زیادی از گلوکز موجود در گردش همراه با دیابت نوع دو اسیدهای چرب و تری گلیسریدها را حذف کنند. این مطالعه می تواند ادامه مطالعه باشد که در سال 2014 دو دارو را شناسایی کرده بود که پتانسیل تبدیل سلول های بنیادی چربی سفید به چربی قهوه ای را داشت. این مطالعه می تواند ابزار مناسبی برای مبارزه با چاقی در اختیار پزشکان قرار دهد.

پایان مطلب/