با وجود آنکه جهش های ژنتیکی یاد شده نادراند محققان می توانند از آنها برای شناسایی مسیرهای ژنتیکی و عملکردی در سلول های طبیعی استفاده  کنند که افراد را از ابتلا به اشکال وراثتی بیماری و یا اشکالی که محققان نمی توانند چنین مطالعاتی را در افراد زنده انجام دهند.به همین دلیل برای انجام مطالعات خود، موشی تولید کرده اند که از لحاظ ژنتیکی دست کاری شده است.

اگرچه مدل موشی که مبتلا به برخی یا تمام نشانه های بیماری انسانی باشد می تواند در درک علل ایجاد و چگونگی پیشرفت بیماری بسیار مفید باشد ولی در آلزایمر این مورد صدق نمی کند. به دلایلی که برای دانشمندان مشخص نیست موش به شکل واقعی مبتلا به آلزایمر نمی شود. نورون های این حیوان به شیوه ای که نورون های انسان می میرند، نمی میرند و بیماری، تغییرات رفتاری قابل توجهی را که در انسان ها ایجاد می کند، در موش ایجاد نمی کند.بنابراین با این که مدل های موشی الزایمر تا حدودی در درک چگونگی عملکرد بیماری در مراحل اولیه خود مفیداند، ولی باعث کشف مهمی در زمینه درمان ها حداقل تا به امروز نشده اند.

پایان مطلب/