به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه محققین ژن Pdx1 را غیرفعال کردند و موش حاصل دارای فنوتیپ شدیدا تغییر یافته ای بود و در آن ها پانکراس وجود نداشت و در نتیجه مرگ زود هنگام آن ها امری اجتناب ناپذیر است زیرا بدون سلول های بتای پانکراسی آن ها قادر به تنظیم گلوکز خون نبودند. اما چگونه غیر فعال سازی تنها یک ژن منجر به عدم تشکیل اندام می شود؟ این محققین روی آنالوگ انسانی این ژن تحت عنوان PDX1 نیز مطالعه کردند که سلول های بنیادی جنینی را ترغیب می کند که به سلول های پانکراسی تمایز یابند. محققین در زمانی که سعی در تمایز سلول های بنیادی به سلول های بتا داشتند، مدت زمان زیادی را صرف این کردند که ژن PDX1 را در زمان مناسب و در مکان مناسب فعال سازند. پیش از این مشخص شده است که PDX1 یک تنظیم کننده کلیدی سرنوشت پانکراسی است. برخی ژن های تنظیمی پروتئین هایی را تولید می کنند که به DNA متصل می شوند و موجب خاموش و روشن شدن آن ها می شوند. با استفاده از تکنیک های جدید توالی یابی DNA ترکیب شده با chromatin immunoprecipitation محققین تعیین کردند که PDX1 به کجای DNA متصل می شوند و چه ژن هایی را تنظیم می کنند. این پروتئین منجر به فعالسازی بسیاری از ژن های مورد نیاز برای ایجاد پانکراس می شود. از طرف دیگر بسیاری از ژن های کبدی مهار می شوند و موجب می شود که جنین در حال تکوین دارای یک زیپ کد برای اندامی خاص باشد.

پایان مطلب/