به گزارش بنیان به نقل از lifescience.com، اینک محققین دریافته اند که چگونه از این عارضه جلوگیری کنند. آن ها در حال انجام مطالعات بالینی برای تست کردن نتایج شان هستند. سالانه بیش از نیم میلیون نفر به دلیل سرطان های سر و گردن متحمل پرتودرمانی می شود. در این میان بیش از 40 درصد آنها از آسیب های غدد بزاقی رنج می برند که منجر به ایجاد سندرم خشکی دهان در آن ها می شود. این یک بیماری دردناک است که منجر به این می شود که افراد در طول شب چندین بار بیدار شده و آب بنوشند و این امر مشکلات ثانویه ای را برای آن ها به باز می آورد. این افراد به دلیل خشکی دهان به خوبی قادر به تکلم و تغذیه نیستند و دندان های آن ها دچار فساد می شود و عفونت های دهانی نیز در آن ها شایع است. پرتودرمانی های مدرن از بلاست های پرتویی دقیق استفاده می کنند تا عوارض جانبی را کاهش دهند. با این حال، درک محققین در مورد این  که چگونه این فرایند منجر به خشکی دهان می شود پایین است. دانشمندان حدس می زنند که سلول های بنیادی درون غدد پاروتید می توانند به بازسازی غدد بعد از آسیب کمک کنند و بنابراین بیماران به طور طبیعی مجددا بزاق ترشح کنند. تاکنون این که این سلول های بنیادی دقیقا کجا قرار گرفته اند مشخص نشده بود. اینک محققین دریافته اند که این سلول های بنیادی دقیقا در منابعی درون مجاری مرکزی غدد پاروتید قرار دارند. آن ها در مطالعات  جانوری شان دریافته اند که پرتودرمانی این مجاری منجر به از دست رفتن طولانی مدت تولید بزاق می شود. شدت خشکی دهانی که بیماران با آن مواجه می شوند نیز به شدن پرتودرمانی که به این مجاری می رسد بستگی دارد. محققین نشان داده اند که می توانند مانع از رسیدن پرتو به این نواحی غنی از سلول های بنیادی طی پرتودرمانی شوند. آن ها می گویند که ما می دانیم با تنها بخش اندکی از این غدد بزاقی می توان فعالیت بقیه بخش ها را احیا کرد!. آن ها شروع به انجام یک مطالعه بالینی دو سو کور کرده اند تا ببینند آیا استراتژی آن ها می تواند مانع از سندرم خشکی دهان شود یا خیر. آن ها پیش بینی می کنند که ظرف دو تا سه سال آینده به نتایج مثبتی در این زمینه برسند.

پایان مطلب/