به گزارش بنیان به نقل ازstemcellnews، جنین موشی و رده های خارج جنینی شدیدا به وسیله یک سد اپی ژنتیکی مجزا از هم جدا شده اند که نتوانسته است به طور کامل بر بیان بعدی فاکتور های تعیین کننده سلول های بنیادی تروفوبلاستی در سلول های بنیادی جنینی فائق آید. در این مطالعه محققین در دانشگاه بن نشان داده اند که بیان موقت Tfap2c، Gata3، Eomes و Ets2 برای بازبرنامه ریزی فیبروبلاست های جنینی موش و فیبروبلاست های مشتق از رأس و دم نوزاد تازه به دنیا آمده موشی به سلول های بنیادی تروفوبلاستی القایی (iTSCs)کافی هستند و سد اپی ژنتیک جدا کننده رده های خارج جنین و سوماتیک را از میان بر می دارند. سلول های بنیادی تروفوبلاستی القایی ویژگی ها مورفولوژیک مشابه و پروفایل بیان ژنی و الگوهای متیلاسیون DNA‌مشابه با سلول های بنیادی تروفوبلاستی مشتق از بلاستوسیست نشان می دهند. علاوه براین، سلول های بنیادی تروفوبلاستی القایی خودنوزایی مستقل از ترانس ژنی را نشان می دهند و به دنبال تزریق به بلاستوسیست موجب کایمرا شدن جفت میزبان شده و در امتداد رده های خارج جنینی تمایز می یابند.این یافته ها دیدگاه هایی را در مورد شبکه فاکتورهای رونویسی که هویت سلول های بنیادی تروفوبلاستی را کنترل می کنند ارائه می دهد و فرصت هایی را برای مطالعه سدهای اپی ژنتیکی دخیل در جداسازی زده های خارج جنینی و جنینی فراهم می آورد.

پایان مطلب/