به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewtoday، دو مشکل استفاده از سلول های بنیادی جنینی خطر رد پیوند و بحث های اخلاقی مربوط به استفاده از آن ها است. در سال 2006، یاماناکا و همکاران نشان دادند که وارد کردن چهار ژن به سلول های پوستی می تواند آن ها را به سلول های شبه بنیادی جنینی به نام سلول های بنیادی پرتوان القایی تبدیل کند. این که تنها چهار ژن می تواند اپی ژنوم سلول را بازبرنامه ریزی کند، راه را برای این که محققین بتوانند سلول های بالغ مختلف را به انواع سلول های سوماتیک تبدیل کند باز کرد. این کشف مشکلات مربوط به استفاده از سلول های بنیادی جنینی را نیز حل کرد. جفت یک اندام انسانی است که اطلاعات اندکی در مورد آن در دست است اما این چیزی از اهمیت آن کم نمی کند. جفت روی سلامت جنین و مادر در طی بارداری تاثیر دارد و حتی می تواند روی طول عمر جنین نیز تاثیر گذار باشد. نارسایی جفت زمانی رخ می دهد که این اندام به خوبی تکوین نیابد یا آسیب ببیند. بیماری های با فقدان عملکرد جفت منجر به وزن کم در زمان تولد، تولد زودرس و نقایص تولد می شود و حتی می تواند برای سلامتی مادر نیز مشکلاتی ایجاد کند. امروزه ابزارهایی که بتوانند بیماری های مربوط به این اندام را مدل سازی و یا درمان کنند محدود هستند و تمامی تلاش ها برای جداسازی و تکثیر سلول های پیش ساز جفت انسانی در آزمایشگاه با شکست مواجه شده است. در این مطالعه جدید محققین در دانشگاه Hebrew رژیم اشغال­گر قدس موفق شده اند که سلول های پوستی را به سلول های بنیادی تروفوبلاستی القایی(iTSCs) دارای عملکرد و بادوام تبدیل کنند. این سلول های بنیادی تروفوبلاستی القایی مشتق از پوست شبیه سلول های بنیادی تروفوبلاستی بومی بافت به نظر می رسند و در ایجاد جفت در حال تکوین مشارکت می کنند. موفقیت این مطالعه می تواند شانس واقعی را در اختیار زنانی قرار دهد که از بیماری های نارسایی جفت برای داشتن فرزندان سالم رنج می برند. این نکته نیز بسیار مهم است که این سلول ها هیچ خطری برای جنین ایجاد نمی کنند زیرا تنها در تشکیل جفت مشارکت دارند و برای خود جنین مشکلی ایجاد نمی کنند.

پایان مطلب/