بی خوابی روی سلول های بنیادی اثر می گذارد و موجب کاهش کارایی پیوند می شود
کمبود خواب، توانایی سلول های بنیادی خونی و سیستم ایمنی به مهاجرت به جایگاه های مناسب مغز استخوان موش های گیرنده را به اندازه 50 درصد کاهش می دهد. اگرچه این مطالعه روی موش های آزمایشگاهی انجام شده است اما یافته های آن قابل بسط به پیوند سلول های بنیادی انسانی است.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، ده ها هزار پیوند سلول های بنیادی خون ساز سالانه اتفاق می افتد تا جان بیماران را از اختلالات و بیماری های سیستم ایمنی نجات ببخشد. محققین می گویند که یعد از انجام این پیوندها، به خواب بیماران در مجموعه های بیمارستانی و پزشکی توجه کمی می شود. این مطالعه در انستیتو قلبی عروقی استنفورد به تاثیر این عامل روی بیماران پرداخته است و به نتایج قابل توجهی رسیده است. در واقع در پیوند ها تمام توجه به یافتن یک اهداکننده مطابق معطوف می شود، اما این مطالعه پیشنهاد می کند که اگر اهداکننده خواب مناسبی نداشته باشد و به خوبی استراحت نکرده باشند، این امر می تواند روی نتایج پیوند تاثیر بگذارد. با این حال، خیلی سرسختانه است که بر این باور باشیم که این مانع برطرف شدنی نیست. دوره کوتاهی از خواب ریکاوری قبل از پیوند، می تواند توانایی سلول های اهدایی را برای عملکرد طبیعی احیا کند.
در این مطالعه محققین موش های آزمایشگاهی را مورد مطالعه قرار داده اند که به مدت چهار ساعت با تکان های آرام مانع از استراحت مناسب آن ها شده بودند. محققین سلول های بنیادی را از مغز استخوان موش های خواب آلود و استراحت کرده جمع آوری کردند و آن ها را به 12 موش تزریق کردند که که دوز کشنده ای از پرتودرمانی را دریافت کرده بودند. سپس 8 و 16 هفته بعد از پیوند، آن ها میزان نوعی سلول ایمنی به نام سلول های میلوئید را مورد ارزیابی قرار دادند که از سلول های بنیادی اهداشده در خون موش های گیرنده مشتق شده بودند. آن ها دریافتند که سلول های بنیادی بدست آمده از اهداکننده هایی که خوب استراحت کرده بودند در 26 درصد سلول های میلوئیدی جانور دخیل هستند و این در حالی است که سلول های بنیادی مشتق از موش های خواب آلود در ایجاد 12 درصد سلول های میلوئیدی دخیل هستند. بررسی توانایی مهاجرتی سلول های بنیادی فلورسنس نشان دار شده مربوط به موش های خواب آلود و استراحت کرده از خون به مغز استخوان، گام بعدی این مطالعه بود که نشان داد که بعد از 12 ساعت،3/3 درصد سلول های بنیادی موش های سرحال در مغز استخوان آن ها وجود دارند و این میزان برای موش های خواب آلود1/7 بود. تست های بیشتر در ظروف آزمایشگاهی نشان داد که سلول های بنیادی خون ساز مشتق از موش های خواب آلود به میزان ضعیف تری در مقایسه با موش های سرحال، به سیگنال های شیمیایی تاثیرگذار روی شروع مهاجرت سلولی پاسخ می دهند. هم چنین آن ها سطوح پایین تری از mRNA را بیان کردند که بیان خانواده ای پروتئینی به نام SOCرا کنترل می کند و مانع از مهاجرت سلول های بنیادی خون ساز می شود. مطالعات بیشتر نشان داد که تنها دو ساعت خواب ریکاوری منجر به احیای توانایی سلول های بنیادی موش های خواب آلود می شود.
پایان مطلب/