به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، بیماری های قلبی عروقی یکی از دلایل عمده مرگ در سراسر دنیا هستند و طی یک حمله قلبی سلول های عضلانی قلب می میرند و در نتیجه قلب تاحدی کارایی خود را از دست می دهد. مطالعه ای که همین امسال منتشر شده بود نشان می دهد که قلب انسانی اغلب سلول های عضلانی اش را در زمان بچگی شکل می دهد و تعداد آن ها در دوره پری ناتال تعیین می شود. با این حال این که آیا این یافته ها در مورد موش نیز صادق است و می توان از موش به عنوان یک مدل برای مطالعه بیماری های قلبی انسانی استفاده کنیم یا خیر، بحث هایی وجود دارد. در این مطالعه جدید، محققین نشان دادند که قلب موش ها نیز همانند انسان تعداد قابل توجهی سلول عضلانی در اوایل زندگی ایجاد می کنند. تولید سلول های عضلانی قلبی جدیدی به دوره نوزادی محدود می شود و این واقعه با دو موج از سنتز DNA دنبال می شود که طی هفته های دوم و سوم بعد از تولد منجر به تقسیم سلولی نمی شود. به عبارت دیگر، بعد از دوره نوزادی اغلب سلول های عضلانی توانایی تقسیم خود را از دست می دهند اما همچنان به سنتز DNA‌می پردازند. این موجب می شود که این سلول ها در انتها مقادیر مختلفی از مواد ژنتیکی داشته باشند. بعد از هفته سوم بعد از تولید، سنتز DNA به سختی قابل تشخیص است و رشد قلب موش عمدتا از نظر اندازه است. برای ارزیابی تولید سلول های عضلانی قلب، تیم تحقیقاتی از روش ترکیبی استفاده کردند که شامل استفاده از ایزوتوپ نیتروژن 15 بود که در DNA سلولی سلول های جدیدا تشکیل شده باقی می ماند. هم چنین آن ها از تکنیک دیگری نیز استفاده کردند که می تواند تعداد سلول ها را برآورد کند. بدین طریق این مطالعه نشان داد که تولید سلول های عضلانی قلبی به دوره نوزادی و بعد از تولد محدود می شود و در جانور جوان تر دنبال نمی شود. گام بعدی در این مطالعه درک این مطلب است که چرا تقسیم اولیه در همین ابتدای زندگی متوقف می شود.

پایان مطلب/