به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، نه سال پیش، یاماناکا در دانشگاه کیوتو از تکنیکی برای تبدیل سلول های بالغ بدن به سلول های بنیادی پرده برداری کرد. اما برخی محققین که امیدوار بودند از این سلول های بنیادی پرتوان القایی برای تحقیق و درمان استفاده کنند به دلیل ویژگی های عجیبی که گاها سلول های تمایز یافته از این سلول ها نشان می دهند، مایوس شدند. آن ها می گویند که بلوغ این سلول ها حتی اگر آن ها را یک سال یا بیشتر در ظروف آزمایشگاهی کشت دهیم، باز هم در مرحله جوانی متوقف شده است. با این حال دکتر کاون و همکارانش در جان هاپکینز امیدوارند که بتوانند از این سلول های iPS برای بیمارانی که از مشکلات قلبی رنج می برند استفاده کنند و بافت های قلبی جدیدی را بوجود آورند. اما از آن جایی که بیماری های قلبی عمدتا بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد(نه جنین ها)، کار کردن با این iPSCهای نابالغ زیاد مناسب به نظر نمی رسد. برای یافتن اطلاعات روی ریشه این مهار تکوینی و این که چگونه بر آن فائق آیند،‌دکتر کاون و تیمش نمونه های بیش از 200 سلول قلبی را از جنین های موشی و جانوران، در هر مرحله از بلوغ آن ها آنالیز کردند. این آنالیز ها به طور موازی برای بافت های قلبی رشد یافته از iPSCها در آزمایشگاه نیز صورت گرفت. سلول ها با یک برنامه کاملا دقیق و طراحی شده که موجب بیان ژن ها و تولید پروتئین ها در زمان مناسب می شد، رشد کرده و به بلوغ رسیدند. محققین بیان بیش از 17000 ژن را در سلول های آن ها مورد آنالیز قرار دادند و برای رسیدن به یک نتیجه مناسب از اطلاعات بدست آمده نیز یک نرم افزار تخصصی را طراحی کردند. نتایج نشان داد که برخی واکنش های بیوشیمیایی زنجیره ای خاص که ما آن ها را تحت عنوان مسیر یا pathway می شناسیم، همزمان با بالغ شدن سلول قلبی خاموش و یا روشن می شوند. این شامل مسیرهایی می شود که به سلول های اجازه تقسیم سریع و ایجاد سلول های جدید را می دهد و چربی ها را برای ایجاد انرژی تجزیه می کند. در سلول های iPS برخی از این مسیرها که باید در زمان بلوغ روشن شوند خاموشند و برعکس. سطح بلوغ این سلول ها با زمانی که این جنین ها در مراحل آخر لانه گزینی قرار دارند معادل است که خود به خوبی نشان می دهد که چرا سلول های مشتق از iPSها دارای مشکلات بلوغ هستند. کاون فکر می کند که یکی از دلایل این امر ذات مصنوعی کشت سلول ها در آزمایشگاه است که شرایط طبیعی سلول های بنیادی در موجود زنده را به خوبی تداعی نمی کند. گام بعدی این محققین یافتن راهی برای شناسایی این مسیرها و نقش آن ها در این بلوغ است تا بتوانند شرایط طبیعی محیط تکوینی سلول های قلبی را برای سلول های بنیادی تقلید کنند.

پایان مطلب/