به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، حدود 80 درصد دوقلوهای منوزیگوت(تک تخمکی) از بارداری های تک کوریونی/ دو آمنیوتیکی منشا می گیرند و دو جنین دارای یک جفت مشترک هستند. مطالعات نشان داده است که این دوقلوهای منوزیگوت بیشتر در خطر ناهنجاری های مادرزادی قرار دارند. یکی از شایع ترین این اختلالات رشد ناسازگار شدید است که به موجب آن بین دوقلوها تا 25 درصد تفاوت وجود دارد و این دوقلوها در زمان تولد دارای وزن های متفاوتی هستند. چنین رشد ناسازگار شدیدی در 7 تا 14 درصد همه بارداری های تک کوریونی/ دو آمنیوتیکی گزارش شده است. تقسیم نابرابر جفت بین دو جنین می تواند دلیل نیمی از این تفاوت ها باشد و این در حالی است که عامل نیم دیگری از این نوع بارداری ها مشخص نیست. در این مطالعه جدید محققین پیشنهاد می کنند که رشد نابرابر این دوقلوهای همسان می تواند در مراحل اولیه تکوین پیش از لانه گزینی ایجاد شود. یک جنین اهدا شده برای تحقیقات دو توده سلولی داخلی(ICM) را نشان داد که نشانه ای از بارداری تک کوریونی/ دو آمنیوتیکی و ایجاد دوقلوهای همسان بود. در این مورد، دو توده سلولی داخلی یکسان نبودند  و توالی یابی RNA با رزولوشن بالا نشان داد که این دو توده در مراحل تکوینی متفاوتی قرار دارند به نحوی که توده کوچک تر در اولیه ترین مراحل متعهد شدن رده سلولی قرار داشت و توده بزرگ تر تا حدی تمایز یافته بود. این تفاوت های تکوینی می تواند قابل اغماض باشد اما در صورت ادامه بارداری تفاوت در اندازه محتمل خواهد بود. لیلا نولی نویسنده اول این مقاله از کالج سلطنتی لندن می گوید که داشتن دو توده سلولی داخلی مجزا درون یک جنین که یکی از دیگری بزرگ تر و تکوین یافته تر است، یافته قابل انتظاری نبود زیرا تقریبا همه تصور می کردند که این دوقلوهای همسان در مراحل تکوینی شان کاملا مشابه هستند و آن چه موجب رشد نابرابر این دوقلوهای منوزیگوتی می شود جایگاه آن ها در رحم و یا شرایط محیطی ناشناخته در مراحل بعدی تکوین است. تاکنون گزارشی که در مورد شروع این تفاوت بوده است مربوط به 12 هفتگی بوده است و این در حالی است که این مطالعه نشان می دهد این تفاوت می تواند در اولین روزهای شروع بارداری اتفاق بیافتد.

پایان مطلب/