به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، آسیب های شدیدی که به استخوان های دراز( مانند استخوان ساق پا) وارد می شود، معمولا نیاز به چندین جراحی و قرار دادن صفحات، پیچ ها، میله ها و فیکساتورها دارد و  متاسفانه در برخی موارد نیز به قطع عضو منجر می شود. از سال 2008، آژانس پروژه های تحقیقات پیشرفته دفاعی(DARPA) در پنتاگون، شروع به برنامه ای مطالعاتی با هدف برداشتن چالش ها و مشکلات مربوط به شکستگی های استخوانی کرده است. در راستای این برنامه تحقیقاتی محققین در هوستون، روشی پیشگامانه را برای ترمیم قطعات بزرگی که طی شکستگی استخوانی از دست رفته اند ابداع کرده اند که در این روش تنها یک عمل جراحی صورت می گیرد و نیازی به ابزارها و سخت افزارهای حمایت کننده نیست. در سال 2014 آن ها دو زیست ماده را ساختند که در ترکیب با یکدیگر ایجاد یک داربست زیست تقلید می کند که می تواند همانند یک پل دو انتهای استخوان شکسته را به هم متصل کند. زمانی که این داربست به جایگاه آسیب ایمپلنت شد توانست استخوان شکسته را حمایت کرده و موجب رشد مجدد استخوان و بهبود آن شود. این داربست استخوانی ترکیبی از یک پلیمر زیست تخریب پذیر غیرسمی سنتتیک به نام  ال فنیل آلانین پلی استر اوره یا PEU‌و پلیمر طبیعی دیگر به نام کلاژن بود که موجب رشد سلول های استخوانی و تسریع روند ترمیم شد. این محققین نشان دادند که یکپارچگی ساختاری و ثبات مکانیکی داربست موجب می شود که بازسازی بافت استخوانی در اطراف محل شکستگی تسریع شود. در استفاده از این داربست محققین از هیچ فاکتور رشد، مولکول زیست فعال و سلول های بنیادی مزانشیمی استفاده نکردند که نشان دهنده ویژگی های منحصربفرد این داربست است. نتایج نشان داده است که ظرف مدت شش هفته، ایمپلنت، رشد استخوان را به میزان کافی افزایش می دهد به نحوی که موجب بهبود شکستگی شود و استخوان می تواند بار یا فشار وارد بر آن را تحمل کند.

پایان مطلب/