به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، به گفته محققین در دانشگاه فلوریدا، این اولین شواهدی است که نشان می دهد که مهار رونویسی می تواند در ناک دان کردن مواد سمی که موجب این بیماری می شوند موثر باشد. در دیستروفی میوتونیک و سایر اختلالات نورولوژیک، علایم بیماری ناشی از تکرار برخی نوکلئوتیدها است که با گذشت زمان موجب تجمع RNA‌ در سلول های بافت عضلانی می شود. این تکرار ها را در دیستروفی میوتونیک گستردگی های CTG می گویند که زمانی که از روی DNA رونویسی می شوند سمی می شوند. در این مطالعه محققین تصمیم گرفتند که از داروی اکتینومایسینD برای تیمار سلول ها استفاده کنند. این دارو می تواند موجب مهار نسخه برداری یا رونویسی سلول ها می شود و در نتیجه از تکثیر سلول ها جلوگیری می کند. از آن جایی که این دارو با اتصال به گستردگی های مزاحم در DNA‌عمل می کند، آن ها تصمیم گرفتند که این سلول ها را در مورد سلول ها و مدل موشی دیستروفی میوتونیک تست کنند. نتایج نشان می دهد که غلظت های بسیار کوچکی از اکتینومایسینD می تواند منجر به تصحیح کامل اشتباهات پیرایشی ساختار DNA شود. البته این دارو تقریبا کمتر از 5درصد توالی های RNA طبیعی را نیز تغییر می دهد. اما آن چه مهم است این است که اکتینومایسینD موجب کاهش RNAی سمی می شود و مانع از تشکیل این RNA‌نیز می شود. با این که این نتایج امیدوارکننده است اما محققین می گویند برای استفاده بالینی از این ترکیب باید ملاحظات بیشتری صورت گیرد.

پایان مطلب/