به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، مهندسین بافت و پژوهشگران سلول های بنیادی در دانشگاه گرانادا نشان داده اند که این توانایی را دارند که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از ژله وارتون را به موکوس دهانی یا اپی تلیالی پوستی تمایز دهند. برای رشد و ایجاد پوست مصنوعی محققین نه تنها با استفاده از سلول های بنیادی این اپی تلیوم پوششی را تولید کردند بلکه از یک زیست ماده ساخته شده از فیبرین و آگارز نیز برای مهندسی بهتر بافت پوستی استفاده کردند. این محققین در بخش ابتدایی مطالعه شان توانسته بودند که سلول های بنیادی ژله وارتون را به سلول های اپی تلیالی تمایز دهند و در ادامه نیز ثابت کردند که این سلول ها می توانند به دو ساختار دائما در حال بازسازی یعنی پوست و موکوس دهانی تمایز یابند. محققین می گویند یکی از مشکلاتی که در زمینه ترمیم قربانیان سوختگی وجود دارد این است که برای این که ترمیم مناسبی صورت بگیرد و بافت پوستی جایگزین شود نیاز به گذشت هفته های زیادی است و استفاده از پوست مصنوعی می تواند این روند را تسریع کند. ضمن این که در چنین آسیب هایی معمولا بافت پوستی را از جای دیگری از بدن برمی دارند که خود روشی تهاجمی محسوب می شود. علاوه براین این بافت پوستی جدید که از سلول های بنیادی تولید می شود این قابلیت را دارد که در بانک های بافتی ذخیره شود.

پایان مطلب/