به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، دکتر مارک یوهاس در دانشگاه Duke‌می گوید: ما سعی داریم که عضله اسکلتی را به صورت بافتی کامل به نحوی مهندسی کنیم  که تمام عملکردهای ممکن را دارا باشد و بتواند تمام ابعاد یک عضله طبیعی را ارائه دهد و توانایی بازسازی عضله طبیعی را نیز داشته باشد. این محققین عضله اسکلتی مهندسی شده شان را در ظروف آزمایشگاهی و مدل های جانوری تست کرده اند و بسیار امیدوار شده اند. در ظروف آزمایشگاهی، سلول های بنیادی درون عضله بنیادی قادر به بازسازی بافت آسیب دیده بود و به خوبی انقباضات عضلانی را به طور کامل انجام می داد. در شرایط in vivo‌ نیز، محققین این عضله را به یک موش ایمپلنت کردند و رشد عروق خونی در این بافت و عملکرد این بافت عضلانی مهندسی شده را با استفاده از سیستم های تصویر برداری پیشرفته ارزیابی کردند. نتایج نشان داد که این سلول های عضلانی سنتتیک دارای کارایی ترمیمی امیدوار کننده ای هستند و مدت زمانی که برای ترمیم بافت عضلانی بوسیله این سلول های عضلانی سنتتیک لازم است با زمان لازم برای موش های طبیعی برابری می کند. گام بعدی محققین برای این مطالعه استفاده از این سلول های عضلانی در مورد موش هایی پیر و یا موش هایی است که برای دیستروفی عضلانی مهندسی شده اند. هدف از انجام این کار ارزیابی بیشتر این سلول های عضلانی سنتتیک در طب بازساختی است. آن ها امیدوارند که در آینده ای نزدیک از این عضلات اسکلتی سنتتیک در بازار جهانی برای انسان ها استفاده کنند.

پایان مطلب/