استراتژی جدید که موجب پیشرفت تکنیک های کشت سلول می شود
سلول های بنیادی به عنوان سلول های با توان تمایزی بالا، نقش مهمی را در مطالعات پزشکی بازی می کنند و هر تکنیک و استراتژی که بتواند شانس تکثیر و بقای این سلول ها و کارایی تمایزی آن ها را بالا ببرد می تواند با استقبال مواجه شود.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در مطالعه ای جدید دکتر تارک فهمی و همکارانش در دانشگاه ادینبورگ یک سیستم بر مبنای نانوذره را برای انتقال فاکتورهای رشد به سلول های بنیادی در محیط کشت طراحی کرده اند. پیش از این، این فاکتورهای رشد که اثر مستقیمی روی رشد و تمایز سلول های بنیادی به سلول های خاص دارند، بایستی به طور معمولی به محیط کشت اضافه می شدند و به صورت روزانه نیز تعویض می شدند. با استفاده از روش جدیدی که این محققین طراحی کرده اند دیگر نیازی به استفاده از این فاکتورهای رشد به این صورت نیست. در واقع بدون توجه به اندازه و طبیعت، در حال حاضر همه سیستم های کشت سلول نیازمند تامین فاکتورهای زیست فعال به صورت اگزوژن(از بیرون) هستند و این مواد باید به صورت مستقیم به محیط کشت اضافه شود. این محققین در ادینبورگ براین باورند که این روش مرسوم پرهزینه است و بویژه در کشت های طولانی مدت که نیازمند کوکتیلی از فاکتورها برای رشد یا تمایز مستقیم هستیم، هزینه های زیادی را باید صرف آن ها کرد. علاوه براین اضافه کردن این فاکتورها به صورت مستقیم می تواند منجر به رشد جمعیت های سلولی ناخواسته نیز شود. اما در این مطالعه جدید فهمی و همکارانش، فاکتور مهاری لوکمیایی(LIF) که رشد و بقای سلول های بنیادی را حمایت می کند درون نانوذره های زیست تخریب پذیری بسته بندی کردند. این نانوذره ها با چسباندن یک آنتی بادی به صورت هدفمند در آمدند. این نانوذره ها قادرند سلول های بنیادی را هدف قرار داده و به آن ها بچسبند و تضمین کننده انتقال مستقیم فاکتورهای زیست فعال درون بسته به سلول هستند. نتایج استفاده از این نانوذره ها نشان داد که رشد کلونی های سلولی با دوزهای 10000 برابر کمتر LIF نیز امکان پذیر است(در مقایسه با زمانی که این فاکتور به محیط کشت اضافه می شد). در حالی که در روش های معمول برای کشت سلول های بنیادی باید روزانه 25 نانوگرم LIF استفاده کرد(بعد از پنج هفته نیاز به 875 نانوگرم LIF است)، با استفاده از این روش جدید می توان کل فرایند را تنها با 0.05 مصرف نهایی روش های معمولی انجام داد. گام بعدی محققین استفاده از این سیستم برای تمایز مستقیم سلول های انسانی به سلول های خونی و محصولات خونی است.
پایان مطلب/