به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در این مطالعه جدید، محققین گزارش کرده اند که زمانی که آن ها Dicer را از مدل های پیش درمانگاهی مدولوبلاستوما(نوعی سرطان مغزی در کودکان) برداشتند، سطوح بالایی از آسیب DNA‌در سلول های سرطانی اتفاق افتاد که منجر به مرگ سلول ها شد. سلول های توموری کوچک تر شده و به شیمی درمانی نیز حساس تر شدند. این اولین بار است که عملکرد خاص Dicer برای ترمیم آسیب های DNA در مغز در حال تکوین و تومورهای مغزی مشخص می شود. این مطالعه نشان می دهد که Dicer می تواند درمانی موثر برای مهار ایجاد سرطان و حساس کردن تومورها به شیمی درمانی باشد. علاوه براین ها نتایج نشان داده است که سلول های سرطانی بیان Dicer را افزایش می دهند زیرا به دلیل تقسیم سریع و زیادی که دارند، Dicer به ترمیم DNA‌آن ها کمک می کند.

هم چنین در این مطالعه محققین اثرات حذف Dicer را روی چندین نوع از سلول هایی که تقسیم سریعی دارند بررسی کردند(از جمله مدل های مختلف سرطان ها مغزی). آن ها مشاهده کردند زمانی که Dicer را در سلول های مغزی طبیعی و برخی از سلول های بنیادی مانند سلول های بنیادی جنینی حذف می کنند، میزان خطاهای نسخه برداری DNA افزایش یافت و نتیجه امر وجود DNA آسیب دیده بود. آیا می توان از این نقش Dicer در کشتن سلول های سرطانی استفاده کرد یا خیر؟

دکتر Swahari و همکارانش Dicer را در مدل های مدولوبلاستوما حذف کردند و مشاهده کردند که این سلول ها به دلیل آسیب دیدگی های DNA‌فراوان، بیشتر به شیمی درمانی و مرگ مستعد هستند. با توجه به آن چه گفته شد، به نظر می رسد که استفاده از مهارکننده های  Dicer می تواند به عنوان درمانی بالقوه در درمان سرطان هایی مانند مدولوبلاستوما مورد استفاده قرار گیرد.

پایان مطلب/