به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، مطالعه ای جدید به بررسی ارتباط ماکروفاژها با سرطان پرداخته است. در این مطالعه محققین نشان داده اند که سرطان ها، ماکروفاژها را تحریک می کنند تا وارد مسیر ترمیم زخم شوند. آن ها این ماکروفاژها را ماکروفاژهای M2 یا ماکروفاژهای نوع ترمیمی می نامند. سرطان ها از ماکروفاژهای M2 برای پیشبرد رشدشان استفاده می کنند. با این حال، محققین توانسته اند با موفقیت این ماکروفاژهای M2 را به ماکروفاژهای استریل کننده زخم تبدیل کنند که اصطلاحا آن ها را ماکروفاژهای M1 یا ماکروفاژهای نوع کشنده می نامند. این ماکروفاژها برخلاف ماکروفاژهای M2 به سیستم ایمنی کمک می کنند که سرطان را از بدن پاکسازی کند. با توجه به آن چه که گفته شد به نظر می رسد تبدیل ماکروفاژهای M2 به ماکروفاژهای M1 دارای اثرات سودمندی در پیشبرد ایمنی ضد توموری داشته باشد. برای جایگزینی این دو نوع ماکروفاژ با یکدیگر از دو روش استفاده می شود: در روش اول، محققین ماکروفاژهای M2 را به یک مرحله شبه بنیادی بازبرنامه ریزی می کنند تا از شانس مجددی برای تبدیل شدن به ماکروفاژهای کشنده یا M1 برخوردار شوند. در روش دوم، همان طور که ماکروفاژها به طور طبیعی می میرند. می توانند به وسیله جمعیت جدیدی از ماکروفاژها که غالب آن ها را ماکروفاژهای M1‌تشکیل می دهند جایگزین شوند. محققین براین باورند که در حضور سیتوکین اینترفرون گاما، ماکروفاژها می توانند فنوتیپ M1‌اتخاذ کنند.

پایان مطلب/