به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، با استفاده از اکسیمتری رزونانس الکترونی پارامغناطیس(EPR)، محققین توانستند شیب غلظت اکسیژن را درون اسفروئیدها اندازه گیری کنند. این اسفروئیدهای سه بعدی معمولا برای تست سمیت شیمیایی درون کبد و مدل های توموری مورد استفاده قرار می گیرند.

پیش از این نشان داده شده بود که مرکز اسفروئیدها، در کشت های سلولی دچار کمبود اکسیژن شده و سلول های این قسمت می میرند و در نتیجه در استفاده از این سلول ها محدودیت ایجاد می کند، اما هیچ روشی که بتواند میزان دقیق اکسیژن را درون این اسفروئیدها بسنجد وجود نداشت. در این مطالعه جدید اما محققین نشان داده اند که اسفروئیدهای کوچک با قطر کمتر از 120 میکرومتر و حاوی کمتر از 2500 سلول، بعد از یک هفته کمتر از 12درصد غلظت اکسیژن شان را از دست می دهند و بعد از دو هفته این میزان به 50 درصد می رسد. بنابراین این مطالعه توصیه می کند برای مطالعات بافتی که از اسفروئیدها استفاده می شود، اسفروئیدهای کوچکتری مورد استفاده قرار گیرند که سطح اکسیژن شان با بافت های طبیعی قابل مقایسه باشد. در واقع روش اکسیمتری می تواند دیدگاه ها و اطلاعات جدیدی را در مورد اندازه و تراکم کشت های سلولی که در آن ها غلظت اکسیژن نقش مهمی را بازی می کند ارائه دهد و در نتیجه با دانستن میزان اکسیژن موجود و لازم، مدل های اسفروئیدهای معتبرتری را برای مطالعات زیستی و سلولی ارائه داد.

پایان مطلب/