به گزارش بنیان به نقل از7thspace، در این مطالعه سلولهای iPSC برنامه ریزی شده از فیبروبلاستهای نوک دم موش تحت تیمار رتینوئیک اسید (RA) به تنهایی و یا در ترکیب با 1beta -TGF و 3beta -TGF ، فاکتوربنیادی رشد فیبروبلاست (bFGF) و پروتئین ریخت زای استخوان 2 (2-BMP) قرار گرفتند.

 

این سلول های به دست آمده مارکرهای سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC ) را بیان کرده و به استئوبلاست ها و آدیپوسیت ها در شرایط in vitro دردرجات مختلف تمایز یافتند. سلولهای تولید شده تحت تیمار1 beta -TGF و         3 beta -TGF دارای پتانسیل بالاتری در تبدیل به استئوبلاست ها نسبت به bFGF یا BMP-2 بودند. در حالی که سلول های تولید شده تحت تیمار 2-BMP پتانسیل بالاتری را برای تمایز نسبت به رده آدیپوسیتی  نشان دادند.

 

سلول های تولید شده تحت تیماربا RA و 1beta -TGF بر روی داربست سرامیکی HA / TCP کشت داده شده و به موش با نقص استخوان پیوند شدند. رنگ آمیزی سلول ها با ایمونوفلورسانس برای پروتئین های خاص استخوانی در سلول های کشت شده درداربست، تمایز آنها را به سلول های استئوبلاستی در داخل بدن تایید کرد.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که خانواده TGF بتا به طور بالقوه می تواند برای تولید سلولهای iPSC موش با پتانسیل تمایز به استئوبلاستها و تشکیل استخوان درداخل بدن و در نتیجه  استفاده در ترمیم و بازسازی بافت عضلانی استخوانی، مورد استفاده قرار گیرد.

پایان مطلب/