به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، چندی پیش محققین سلول های بنیادی انسانی مهندسی شده را به طناب نخاعی رت های مدل برای ALS وارد کردند. زمانی که این سلول ها وارد نخاع و مغز آن ها شدند، سلول های پیش ساز عصبی به سلول های بنیادی پشتیبان نورون به نام آستروسیت ها رشد کردند. برخی از محققین براین باورند که ALS منجر به فقدان عملکرد آستروسیت ها می شود که آن نیز به نوبه خود منجر به دژنره شدن و در نهایت مرگ می شود. در گام بعد، آن ها سلول های پوستی پیرمرد82 ساله ای که به ALS‌مبتلا بود را به سلول های بنیادی بازبرنامه ریزی کردند که نورون های حرکتی با ژنوم مشابه بیمار تولید کردند. اما در این مطالعه جدید آن ها نشان دادند که سلول های بنیادی CD133+ ظرفیت تمایز به رده های عصبی را دارند و ممکن است درمان جایگزینی را برای بیمارانی که از ALS‌ و سایر بیماری های تحلیل برنده عصبی رنج می برند ارائه دهند. محققین دانشگاه یوتا و جان هاپکینز توانسته اند استفاده از این سلول ها برای درمان این بیماری کشنده را یک گام به مطالعات بالینی انسان کمک کنند. آن ها نشان داده اند که پیوند این سلول های بنیادی طول عمر موش های مبتلا به ALS را تا 20 روز افزایش می دهد و عملکرد عصبی عضلانی آن ها را تا 15 درصد افزایش می دهد.

پایان مطلب/