به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در مطالعه ای جدید محققین در انستیتو Buck، از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) مشتق از بیماران پارکینسونی برای درک بهتر این بیماری استفاده کرده اند. این سلول های iPS مشتق از بیماران پارکینسونی اغلب موتاسیون های شایع مرتبط به این بیماری مانند SCNA، LRRK2، PARK2 و GBA را دارا هستند. با استفاده از یک روش که تغییرات ژنومی را به حداقل می رساند، سلول ها به سلول های شبه سلول های بنیادی جنینی تبدیل شدند و سپس به نورون های دوپامینرژیکی تمایز یافتند که تحت تاثیر پارکینسون قرار گرفته بودند. در هر مرحله از تمایز، آنالیزهای بیان ژنی صورت گرفت. انجام چنین مطالعه ای این امکان را برای محققین فراهم می کند که دریابند چگونه ژن ها در هر مرحله از تمایز با یکدیگر برهمکنش می کنند تا منجر به پارکینسون شوند. با شناسایی این روابط می توان داروهای تجربی مختلفی را در سطح مولکولی و تصحیح یا مهار هر مرحله استفاده کرد. محققین امیدوارند که با استفاده از این روش رده های سلولی را تولید کنند که هم اطلاعاتی در مورد ایجاد بیومارکرهای پارکینسونی ارائه دهند و هم منجر به تکوین داروهای مناسب برای این بیماری شوند.

پایان مطلب/