به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در مطالعه ای جدید محققین به ارتباطات بخشی از مغز که مسئول یادگیری های حرکتی است پرداخته اند که آن را استراتوم پشتی(dorsal striatum) می نامند که نزدیک پیشانی و جلو مغز قرار دارد. آن ها مولکول های فلورسنت را به ساختار مغزی حدود 150 موش تزریق کردند و از میکروسکوپی با رزولوشن بالا برای ثبت حرکت این مولکول ها در بزرگ راه های سلولی مغز استفاده کردند. آن ها توانستند 29 ناحیه مجزای مغزی که مسئول اعمالی مانند حرکت چشمی، حرکات دهنی و چهره ای و پردازش اطلاعات درد بود را شناسایی کنند. از آن جایی که از علایم اولیه بیماری هانتینگتون می توان به حرت آهسته و غیر طبیعی چشم ها اشاره کرد و این که این بیماران دوره هایی از افسردگی و اختلالات روانی را متحمل می شوند، بنابراین هر چند این اطلاعات با استفاده از مدل موشی بدست آمده است اما شباهت آن به انسان به عنوان یک پستاندار می تواند برای انسان نیز کاربرد داشته باشد و به تکوین داروهای جدید و درمان های جدید کمک کند. هم چنین ترسیم چنین نقشه ای علاوه بر کمک به غربالگری داروها می تواند در مباحثی مانند مطالعات سلول های بنیادی و این که سلول های بنیادی را در زمان سلول درمانی باید دقیقا در کجا قرار داد کمک کننده باشد.

پایان مطلب/