به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، طراحی این جوهر زیستی جدید بسیار چالش برانگیز بوده است. دکتر آدام پیرمن می گوید: شما به ماده این نیاز دارید که قابل پرینت باشد و از طرف دیگر به اندازه ای قوی باشد که زمانی که در مواد غذایی غوطه ور شد، شکل خود را حفظ کند و برای سلول ها مضر نباشد.

 این محققین  آزمون و خطاهای بسیاری انجام دادند تا به یک فرمولاسیون نهایی برسند. جوهر زیستی نهایی شامل پلی مری طبیعی از جلبک های دریایی و یک پلی مر سنتتیک صنعتی بود. پلی مر جلبکی زمانی که مواد غذایی به آن اضافه می شود، حمایت ساختاری مناسبی را انجام می دهد و پلی مری سنتتیک موجب می شود که با افزایش دما جوهر زیستی از حالت مایع به حالت جامد در آید. این فرمولاسیون جدید جوهر زیستی قابل پرینت بوسیله پرینتر سه بعدی benchtop است که قادر است در دمای 37 درجه سانتیگراد جوهر مایع را به صورت ژل درآورد که اجازه تشکیل سازه های سه بعدی را برای بافت های زنده می دهد. محققین توانسته اند از جوهر زیستی برای مطالعاتی با هدف تمایز سلول های بنیادی به استئوبلاست ها و کندروسیت استفاده کنند. این سلول ها درون بافت های زنده پرینت شده با استفاده از این جوهر زیستی قالب گیری شده اند. دکتر پیرمن می گوید: همگام با اضافه شدن مواد غذایی به بافت پرینت شده، پلی مر سنتتیک به طور کامل از بافت خارج می شود و تنها سلول های بنیادی و پلی مر طبیعی مشتق از جلبک های دریایی باقی می ماند. این یافته ها می تواند به طراحی بافت های پیچیده پرینت شده با استفاده از سلول های بنیادی خود فرد بیمار کمک کند.

پایان مطلب/