به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در این مطالعه جدید محققین توانسته اند با موفقیت سلول های مشتق از زخم های دیابتی را به سلول های بنیادی شبه جنینی بازبرنامه ریزی کنند که می توان از آن ها برای بهبود زخم استفاده کرد. محققین با توجه به سه معیار مهم اثبات کرده اند که این سلول ها به یک مرحله پرتوانی باز برنامه ریزی شده اند: این سلول ها قادر به تشکیل اجسام جنینی(embryoid body) بودند، این سلول ها می توانستند هر سه لایه زایای جنینی را شکل دهند و در نهایت این که پیوند این سلول ها به موش هایی که سیستم ایمنی شان سرکوب شده بود موجب تشکیل تراتوما در آن ها شد. در گام بعدی آن ها بافت های مهندسی شده سه بعدی را از این سلول های مشتق از زخم های دیابتی بوجود آوردند که بسیاری از ویژگی های زخم های مزمن را تقلید می کردند. آن ها از این بافت سه بعدی برای تست ویژگی  سلول های مشتق از زخم پاهای دیابتی استفاده کردند و دریافتند که این سلول ها مانند داربستی نابالغ که از جنس پروتئین فیبرونکتین است به یکدیگر می چسبند و مانع از بسته شدن مناسب زخم ها می شوند. مطالعات گذشته نشان داده است که فیبرونکتین در برخی مشکلات مربوط به دیابت مانند بیماری های کلیوی به صورت غیر طبیعی در می آید و این اولین مطالعه ای است که این غیر طبیعی بودن را در زخم های مربوط به پای دیابتی نیز نشان می دهد. تاکنون ایجاد درمان های موثر برای زخم های دیابتی به دلیل عدم وجود یک مدل مناسب برای این عارضه با ناکامی مواجه بوده است اما این مدل سه بعدی که در آزمایشگاه تولید شده است می تواند راه را برای تست داروهای جدیدی که بتوانند زخم ها را بهبود ببخشند و مانع از قطع عضو شوند هموار می کند.

پایان مطلب/