به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، چارچوب کلی سیگنالینگ انسولین چندین دهه است که شناسایی شده است ولی تنظیم کننده کلیدی در سال های اخیر معرفی نشده است. اما در مطالعه ای که اخیر در مرکز پزشکی UT Southwestern انجام شده است، محققین مکانیسم تنظیمی جدیدی را در این مسیر مهم پیام رسانی سلولی شناسایی کرده اند.

این مطالعه نشان داده است که سه پروتئین مهم که در زمان بندی تقسیم سلولی نقش دارند، در این مکانیسم جدیدا شناسایی شده برای تنظیم پیام رسانی انسولین نیز نقش حیاتی دارند. سال هاست که محققین می دانند انسولین پیام هایی را با استفاده از گیرنده های انسولینی موجود روی سطح سلول از خارج به داخل مخابره می کند. این گیرنده ها دو بازو در خارج سلول و دو بازو در داخل سلول دارند. تحت شرایط طبیعی، انسولین بعد از خوردن مواد غذایی ترشح شده و به این گیرنده می چسبد و منجر به فعال سازی فرایندی می شود که برایند آن جذب گلوکز بوسیله سلول ها و حفظ تعادل قند خون است. بعد از انجام وظیفه این گیرنده ها به درون سلول اندوسیتوز می شوند تا گیرنده های جدیدی جایگزین آن ها در سطح سلول شود. اما زمانی که محققین به مطالعه چرخه سلولی مشغول بودند دریافتند که پروتئین هایی که به اصطلاح آن ها را Checkpoint پروتئین می نامند در تنظیم اندوسیتوز این گیرنده های انسولینی نیز نقش دارند. این سه پروتئین که در زمان بندی تقسیم سلولی نقش دارند در صورت مختل شدن منجر به ایجاد شرایط آنیوپلوئیدی در سلول ها می شوند.

در مطالعات جانوری که محققین روی این پروتئین ها انجام می دادند موش هایی که فاقد یکی از این پروتئین ها(p31^comet) در کبدهایشان بودند را مطالعه کردند. آن ها تصور می کردند که سلول های آن ها ویژگی های آنیوپلوئیدی یا سرطان را نشان دهد اما با تعجب مشاهده کردند که این موش ها به دیابت مبتلا شدند. آن ها مشاهده کردند که این سه پروتئین با اثری که روی گیرنده های انسولینی می گذارند در متابولیسم نیز دخیل هستند موش هایی که فاقد p31^comet در کبدهایشان بودند نمی توانستند این گیرنده های انسولینی را در سطح سلول حفظ کنند و در نتیجه دچار اندوسیتوز زودرس می شدند. این امر موش را مستعد دیابتی شدن می کرد. این مطالعه مثالی جالب از ارتباط یک فرایند کلیدی زیستی(تقسیم سلولی) در کنترل یک فرایند زیستی دیگر را ارائه می دهد.

پایان مطلب/