به گزارش بنیان به نقل ازmedical xpress، در این مطالعه که به تازگی  در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است ،محققین نشان دادند که ارتباط سلول های عصبی مشتق شده ازسلول های  بنیادی القایی افراد دارای اوتیسم  درمقایسه با ارتباطات نورونی افراد سالم کمتر است بنابراین برای حل این مشکل توانستند با اضافه کردن داروی IGF-1 (یک داروی رایج برای بیماران اوتیسم) سبب بازسازی وافزایش ارتباطات بین این سلو ل ها شوند .پروفسور Rusty Gageوهمکارا نش که درموسسه سالک و برروی بیماری های مخرب عصبی وابسته به سن تحقیق می کنند،استفاده کاربردی از سلول ها ی بنیادی برای بررسی اثر داروهای جدید را خبر فوق العاده ای دانستند زیرا بیماری اوتیسم ،  در حدود 1 نفر از هر 68 کودک در ایالات متحده را تحت تاثیر قرارداده است، واین افراد دارای مشکلات ارتباطی ، مشکلات تعامل با دیگران، و رفتارهای تکراری مشخص هستند که دلایل این رفتارها هنوز روشن نشده است.

درآزمایشی که اخیرا توسط Marchetto  و همکارانش انجام شده است ،نشان دادند که بعد ازاضافه کردن IGF-1به محیط تیماری سلول ها ،سلول های عصبی بدست آمده از سلول های بنیادی القایی (iPS) گرفته شده از فرد بیمار،رشد سریعتری نسبت به سلول های عصبی افراد نرمال دارند و دلیل آن راهم اختلال در مکانیسم  تقسیم سلولی دانستندکه درنتیجه IGF-1 رخ داده است، او افزود با انجام این آزمایش ها میتوان اختلالات بیماری های انسانی را درمحیط آزمایشگاه ایجاد ودرمان کرد.

پایان مطلب/