به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، با توجه به مشکلاتی که گفته شد، نیاز به روش ها و رویکردهای جدیدی برای درمان سرطان است. به این منظور و برای پایان دادن به این مشکلات محققین به بررسی پتانسیل درمانی گرافن اکسید برای هدف قرار دادن سلول های بنیادی سرطانی پرداخته اند. گرافن و مشتقاتش بسیار شناخته شده، نسبتا بی اثر و یک نانوماده غیر سمی است که در بسیاری از حلال ها به طور ثابت و یکنواخت حل می شود در این مطالعه محققین نشان داده اند که گرافن اکسید(در اندازه های کوچک و بزرگ) می تواند به طور انتخابی پتانسیل تکثیری سلول های بنیادی سرطانی را در انواع مختلف تومورها مهار کند. به این منظور آن ها سنجش اسفیرهای توموری را به کار بردند که به طور عملکردی ایجاد کلون های توموری از سلول های بنیادی سرطانی را در شرایط سوسپانسیون ارزیابی می کند. آن ها نشان دادند که گرافن اکسید به طور موثر مانع از تشکیل اسفیرهای توموری در رده های سلولی مختلف مربوط به شش نوع سرطان مختلف مانند سینه، تخمدان، پروستات و .... می شود. در کنتراستی قابل توجه این ماده اثر سیمی روی سلول های سرطانی توده ای(غیر بنیادی) و فیبروبلاست های طبیعی ندارد. نتایج این مطالعه نشان داده است که گرافن اکسید اثرات جالب خود روی سلول های بنیادی سرطانی را از طریق مهار مسیرهای پیام رسانی مانند WNT، Notch‌و STAT انجام می دهد . به موجب آن منجر به تمایز سلول های بنیادی سرطانی می شود. با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که گرافن اکسید می تواند استراتژی درمانی غیر سمی برای ریشه کن کردن سلول های بنیادی سرطانی از طریق نانودرمانی مبتنی بر تمایز باشد.

پایان مطلب/