به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مدل بافتی جدید می تواند تغییرات متابولیکی موجود در سراسر اندام را شبیه سازی کند و به طور صحیح تری الگو های مجزای آسیب کبدی ناشی از سموم محیطی مانند مصرف بیش از حد داروها را منعکس کند. دکتر ویلیام مک گری از محققین این پروژه می گوید هدف ما در این پروژه طراحی بافت کبدی بوده است که به سموم مشابه بافت کبدی طبیعی موجود در بدن پاسخ دهد. مطالعات نشان داده است که مناطق مختلف درون کبد به طرق مختلف به داروها و مواد شیمیایی پاسخ می دهند. در این مطالعه، محققین از سیستم میکروفلوئیدیک برای کنترل متابولیسم سلول های کبدی تا رزولوشن در حد چند سلول استفاده کرده اند. این سیستم به محققین اجازه می دهد الگوهای مشابهی از سمیت که به دلیل متابولیسم های دارویی مختلف در کبد ایجاد می شود را شبیه سازی کنند. زمانی که خون از کبد عبور می کند، از طریق فضای سینوزوئیدی مفروش شده با سلول های هپاتوسیتی عبور می کنند. از یک سمت سینوزوئید به سمت دیگر، هپاتوسیت ها عملکردهای متابولیکی مختلفی دارند که به وسیله فاکتورها و ژن های مختلفی کنترل می شوند. برای مثال، نزدیک ترین سلول ها به شریان ها در گلیکولیز نقش دارند و این در حالی است که سلول های نزدیک به انتهای سیاهرگی بیشتر در ذخیره سازی گلوکز نقش دارند. به منظور تکوین سیستمی که دقیقا تفاوت های متابولیکی را در بین هپاتوسیت ها نشان دهد، محققین سیستم میکروفلوئیدیکی را طراحی کردند که پراکنش هورمون ها یا عوامل شیمیایی را بین آرایه ای با وسعت 20 تا 40 سلول نشان می دهد. محققین براین باورند که با استفاده از چنین پلت فرم متابولیکی که سینوزوئید کبدی را شبیه سازی می کند می توان فرایندهای متابولیکی مانند متابولیسم دارو ها، نیتروژن و ... و هم چنین تجزیه الکل را به نحو بهتری شبیه سازی می کنند.

پایان مطلب/