به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، آشوک تنها هندی نیست که به دلیل چنین وقایعی نابینا شده است و سالانه هزاران نفر در هندوستان دچار چنین سوانحی می شوند. بسیاری از این بیماران برای درمان مشکلشان به انستیتو چشم حیدرآباد مراجعه می کنند، جایی که پزشکان و متخصصین از سلول های بنیادی بالغ برای درمان مشکلات چشمی استفاده می کنند. در واقع در این انستیتو آن ها بافت هایی را از چشم سالم گرفته و در شرایط آزمایشگاهی در شرایط مناسب بدون جداسازی سلول های بنیادی، اجازه رشد به آن ها می دهند. اما سلول های بنیادی این بافت ها به صورت سلول های متفاوت و درخشان شروع به رشد کرده و بافتی شفاف و شبیه قرنیه را ایجاد می کند که قابل پیوند به چشم دیگر بیمار است. محققین هندی این روش را روشی آسان تر، ارزان تر و با صرف زمان کمتر می دانند. بعد از پیوند این سلول ها بود که چاکراوارتی تا حدی بینایی خود را بدست آورد. اما بعد از چندین سال وی مجددا به این انستیتو مراجعه کرد و بیان کرد که چشم وی مجدد دچار مشکل شده است. دلیل این امر چه بود؟ دکتر سانگوان دلیل این امر را عدم استفاده از سلول های بنیادی خود وی به تنهایی اعلام کرده است، زیرا در آن زمان به دلیل آسیب دیدگی شدید وی بافت قرنیه یک اهداکننده مرده را نیز در کنار سلول های بنیادی خودش دریافت کرده بود. دکتر سانگوان می گوید که پیوند سلول های بنیادی کار خود را به خوبی انجام داده است و آن چه موجب مشکل شده است پیوند قرنیه ای بوده است که به وسیله فرد در حال پس زدن است. اما آنچه مشخص است این است که استفاده از سلول های بنیادی برای درمان نابینایی مربوط به قرنیه این بیمار موفقیت آمیز بوده است.

پایان مطلب/