به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، محققین دانشگاه ساپینزای ایتالیا کشف کرده اند که چرا سلول های بنیادی قلبی بعد از حمله قلبی عملکرد صحیح شان را از دست می دهند و چگونه می توان آن ها را برای ترمیم آسیب حملات قلبی القا کرد. در واقع این سلول های بنیادی به جای این بافت منقبض شونده دارای عملکردی را تولید کنند که اجازه ترمیم بافت آسیب دیده را بدهد، آن ها عملکردشان را متوقف کرده و حتی بافت فیبروز غیر عملکردی را نیز تولید می کنند. این امر به این دلیل اتفاق می افتد که حملات قلبی یا‌ آسیب منجر به محیطی می شود که برای فعالیت سلول های بنیادی مناسب نیست.

محققین ایتالیایی می گویند اگر بتوانیم بلافاصله بعد از سکته قلبی محیط را تغییر دهیم، سلول های بنیادی می توانند عملکرد صحیح شان را از سر گیرند. این مطالعه نشان می دهد که چرا یک پیوند سلول های بنیادی ساده نمی تواند به تنهایی نتایج دلخواهی را ایجاد کند. این نارسایی همان طور که گفته شد احتمالا به دلیل محیط نامساعد است. بنابراین محققین به دنبال راهی برای احیای محیط ایده آل رفتند. به همین دلیل آن ها فاکتورهای رشد را به عضله قلبی آسیب دیده اضافه کردند. آن ها دریافتند که فاکتور رشد ویژه ای به نام M1GF-1 می تواند برای تعدیل محیط، فعال کردن سلول های بنیادی و افزایش کارایی ترمیم آسیب مناسب باشد. فاکتور M1GF-1 فاکتوری است که به طور طبیعی در بافت های مختلف وجود دارد ولی در زمان یک بیماری، ممکن است عملکردش را از دست دهد و این امر موجب می شد که این فاکتور را به صورت اگزوژن(خارجی) به بافت اضافه کنند. شناسایی چنین فاکتورهایی می تواند راه را برای استفاده هوشمندانه از این فاکتورهای رشد و بهبود فرایندهای ترمیمی بعد از سکته و حمله قلبی هموار کند.

پایان مطلب/