به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، آستروسیت ها، سلول های گلیالی ستاره ای شکل هستند که بوسیله نورون ها احاطه می شوند. در این مطالعه جدید، محققین بر مبنای نتایج مطالعه ای که بوسیله محققین دانشگاه کلمبیا صورت گرفته بود و نشان داده بود که سلول های بنیادی مغز استخوان با اهدای میتوکندری به سلول های ریوی آسیب دیده به ریکاوری آن ها کمک می کنند، درصدد بر آمدند این فرایند را در مورد آستروسیت ها و نورون ها نیز چک کنند.

به این منظور آن ها موش را مهندسی کردند که مقادیر اضافی از آنزیم پیام رسان CD38‌را تولید می کرد. آن ها دریافتند که زمانی که آستروسیت های جوندگان با این آنزیم ها مخلوط می شود، برخی از مواد میتوکندریایی را صادر می کنند و نورون هایی که به این مخلوط اضافه می شوند، این مواد میتوکندریایی مازاد را جذب می کنند. برای بررسی های in vivo نیز، آن ها آسیب مغزی را در موش ایجاد کردند و میتوکندری های بدست آمده از آستروسیت ها را به جایگاه آسیب تزریق کردند، آنالیزهای میکروسکوپی نشان داد که نورون ها این مواد را جذب کردندو این نورون ها در مقایسه با نورون های گروه کنترل وضعیت سالم تری داشتند. مطالعه بیشتر حاکی از نقش حیاتی CD38در این زمینه بود، به نحوی که استفاده از مهارکننده های CD38 موجب شد که مواد میتوکندریایی آستروسیتی کمتری به نورون ها وارد شود. به طور کلی نتایج نشان می دهد که می توان بیمارانی که دچار سکته شده اند را از مزایای تزریق CD38 یا داروهایی که تولید آن را در بدن افزایش می دهند بهره مند نمود.

پایان مطلب/