تاریخ انتشار: یکشنبه 17 مرداد 1395
حل معمای چگونگی کارکرد طب بازساختی

  حل معمای چگونگی کارکرد طب بازساختی

مطالعه ای در دانشگاه پیتزبورگ و انستیتو McGowan در زمینه طب بازساختی مکانیسمی را شناسایی کرده است که به موجب آن داربست های زیستی مورد استفاده در طب بازساختی روی رفتار سلولی اثر می گذارند. این سوال و رازی بود که از زمانی که این تکنولوژی چند دهه قبل ظهور کرد بدون پاسخ باقی مانده بود.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، داربست های زیستی ترکیب شده از ماتریکس خارج سلولی مشتق از بافت خوکی، ترمیم و بازسازی بافت ها را بهبود می بخشند. در حال حاضر، این داربست های زیستی برای درمان طیف وسیعی از بیماری هایی مانند فتق و سرطان مری و هم چنین رشد مجدد بافت عضلانی از دست رفته ناشی از زخم ها جنگی و ... مورد استفاده قرار گرفته است. محققین می دانند که ماتریکس خارج سلولی قادر به هدایت بدن انسان برای جایگزینی بافت های از دست رفته یا آسیب دیده است، اما این مواد ماتریکس خارج سلولی دقیقا چگونه روی سلول ها اثر می گذارند و موجب رشد مجدد و عملکردی شدن بافت می شوند سوالی است که مدت هاست ذهن محققین طب بازساختی را به خود مشغول کرده است. اما در مطالعه ای جدید، محققین نشان داده اند که ارتباط سلولی از طریق نانووزیکول ها رخ می دهد که کیسه های بی نهایت کوچکی هستند که از سطح سلول به سمت بیرون جوانه می زنند و اجازه می دهند سلول با انتقال پروتئین، DNA‌و ... به صورت یک محموله با سلول های دیگر ارتباط برقرار کند. اگزوزوم ها در مایعات زیستی مانند خون، بزاق و ادرار وجود دارند و بدین ترتیب روی طیف وسیعی از رفتارهای سلولی اصر می گذارند اما محققین تاکنون آن ها را در بافت های جامد شناسایی نکرده بودند. اما در این مطالعه محققین دریافتند که اگزوزوم ها در ماتریکس خارج سلولی جامد نیز وجود دارند و ممکن است ارتباط سلولی که برای فرایند بازسازی حیاتی است را تسهیل کنند. برای کشف این مطلب، محققین ماتریکس خارج سلولی را با استفاده از پروتئین های خاصی تجزیه کردند. این فرایند مانند زمانی بود که داربست های زیستی به درون بافت گیرنده تلفیق و یکپارچه می شوند. سپس محققین دو دسته سلول(سلول های ایمنی و سلول های بنیادی عصبی) را در معرض این وزیکول های متصل به ماتریکس قرار دادند و مشاهده کردند که هر دو نوع سلول رفتارهای طبیعی شان را تقلید می کنند. همین کافی بود تا این محققین اظهار کنند که وزیکول ها درون ماتریکس خارج سلولی قالب گیری شده اند و در واقع داربست های زیستی با این وزیکول ها بارگیری شده اند. این مطالعه نشان می دهد که وزیکول های متصل به ماتریکس فعال بوده و می توانند روی رفتار سلولی اثر بگذارند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه