به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، محققین دانشگاه نیویورک براین باورند که متابولیت های کوچکی در سلول وجود دارند که می توانند سرنوشت سلولی را تحت تاثیر قرار دهند. به همین دلیل آن ها براین امید هستند که از این متابولیت ها برای جایگزین کردن کوکتیل های زیست مولکولی که در حال حاضر برای کنترل تمایز سلول های بنیادی استفاده شوند، استفاده کنند و به این ترتیب بخشی از هزینه های این فرایندها را کاهش دهند.

در این مطالعه ابتدا محققین در صدد بودند دریابند که چگونه محیط سلولی روی توانایی آن ها برای تخصص یافتن تاثیر می گذارد و به همین دلیل این سلول ها را روی ژل هایی با سفتی های مختلف کشت دادند و نشان دادند که این عامل می تواند روی سرنوشت سلول ها تاثیر بگذارد. به نحوی که سلول های بنیادی روی بستر سخت تر تمایل به استخوانی شدن و روی بستر نرم تر تمایل به عصبی شدن دارد. اما متابولیت ها در این فرایند چه نقشی دارند؟ متابولیت ها مولکول هایی هستند که در غلظت های بسیار پایین و به طور متفاوت در بین فورمولاسیون های ژلی مختلف وجود دارند و محققین می گویند که با استفاده از آن ها می توان سرنوشت سلول ها را تغییر داد. محققین دو متابولیت را شناسایی کرده اند که شکل تجاری آن ها نیز بوسیله Biogelx‌ تولید شده است و نشان داده اند که تغییر غلظت این دو جزء مختلف می تواند سفتی ژل را تغییر دهد . با تکیه بر این دیدگاه، محققین تغییرات غلظت صدها متابولیت را طی تمایز سلول های بنیادی کنترل شده بوسیله سفتی به استخوان و یا غضروف مورد مطالعه قرار دادند. در بین این متابولیت ها، اسید لیزوفسفاتیدیک در مورد غضروف و سولفات کلسترول در مورد استخوان نقش مهمی را ایفا می کنند. زمانی که محققین این متابولیت ها را به کشت های استاندارد سلول های بنیادی اضافه کردند، مشاهده کردند که سلول ها به سلول مورد نظرشان تمایز پیدا کردند. این مطالعه نقش مهم متابولیت های کوچک موجود در محیط های سلولی رو تمایز را نشان می دهد.

پایان مطلب/