به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، سندرم تخمدان پلی کیستیک(PCOS) یک اختلال هورمونی است که بیش از ده درصد زنانی که در سن بارداری قرار دارند را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی که این زنان متحمل لقاح آزمایشگاهی می شوند، با افزایش خطر مشکلات پیچیده مربوط به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان مواجه نیستند، اما به هر حال در آن ها احتمال سقط، پره آکلامپسی و فشار خون بالا طی بارداری، زایمان زودرس، از دست دادن وزن و نقایص تولد وجود دارد. در حالی که در لقاح های آزمایشگاهی، استفاده از جنین های تازه ارجحیت دارد اما این مطالعه نشان داده است که استفاده از جنین های فریز شده برای کسانی که مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند منجر به افزایش نرخ تولد می شود. در این مطالعه که در دانشگاه Penn state صورت گرفت، محققین 1508 خانم نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را به صورت تصادفی با جنین های تازه و فریز شده بارور کردند. در استفاده از جنین های فریز شده، نرخ سندرم تحریک بیش از حد تخمدانی در مقایسه با استفاده از جنین های تازه به میزان معناداری پایین تر بود(1.3در برابر 7.1). هم چنین نتایج نشان داد که گروهی که جنین های فریز شده را دریافت کردند، میزان تولد بیشتری نیز داشتند زیرا جنین کمتری را طی بارداری از دست دادند. در مجموع به نظر می رسد که زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که جنین های فریز شده را به منظور بارداری بدست می آورند در مقایسه با آن هایی که از جنین های تازه استفاده می کنند، نرخ تولد زنده بیشتری دارند. اما دلیل این امر چیست؟

محققین بر این باورند که هورمون ها و داروهایی که برای بیش تحریک تخمدان ها برای آزادسازی چندین تخمک طی لقاح آزمایشگاهی استفاده می شود، محیط مضری را برای لانه گزینی بویژه برای زنانی که مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند، ایجاد می کند. انتقال جنین های فریز شده اجازه می دهد که تخمدان زنان برای ریکاوری از تحریک تخمدانی طی لقاح آزمایشگاهی ریکاوری شود و همچنین زمان لازم را در اختیار لایه اندومتریوم قرار می دهد تا ریزش کند. با انتخاب از بین جنین های فریز شده، محیط سالمی نیز برای بهترین جنین ها فراهم می شود و جنین ها در یک محیط مضر قرار نمی گیرند.

پایان مطلب/