لوسمي شامل سرطان هايي است كه ازسلول هاي تشكيل دهنده خون و سلول هاي ايمني منشا مي گيرد و بروز و شيوع آن در تمام گروه هاي سني و در هر دو جنس ديده مي شود.

لوسمي حاد از جمله موارد شايع لوسمي به خصوص در سنين پايين است، لوسمي حاد يكي از سرطان هاي مربوط به سلول هاي سفيد خون درمغز استخوان، بافت هاي مربوط به دستگاه لنفاوي است كه در داخل بافت و جريان خون تجمع يافته و مي تواند ساير بافت هاي بدن را نيز درگير كند.

با توجه به آمارهاي مختلف، لوسمي حاد از جمله لوسمي لنفوسيتي، غير لنفوسيتي و ميلوسيتي حاد شايع ترين نوع سرطان در كودكان بوده و شيوع آن در پسران شايع تر از دختران است.

از علائم شايع لوسمي حاد تب، خستگي، رنگ پريدگي، احساس ناخوشي، كبودي پوست، خونريزي از بيني و لثه، درد شكم، بزرگي طحال، بروز عفونت هاي مختلف به خصوص در ناحيه دهان، پنوموني، سردرد،خواب آلودگي و زخم هاي غير عادي در قسمت هايي از بدن است.

عوامل ژنتيكي و سابقه خانوادگي، مواجهه با عوامل شيميايي و اشعه هاي خطرناك مانند اشعه ايكس مصرف برخي از داروها، ضعف دستگاه ايمني، مصرف الكل و سيگار و ابتلا به برخي از بيماري هاي زمينه اي از جمله دلايل مرتبط با لوسمي حاد و عوامل افزايش دهنده خطر اين نوع سرطان است.

 

 پرهيز از عوامل افزايش دهنده خطر ابتلا به لوسمي حاد مي تواند خطر بروز اين نوع سرطان را تا حد زيادي به خصوص در كودكان كاهش دهد.

سرطان لنفوم بوركیت درمانی ندارد و بیمار در چند ماه فوت می‌ كند و تنها درمان هایی‌ كه برای مبارزه با آن وجود دارد بر اساس استفاده بسیار شدید و فشرده شیمی‌ درمانی است كه عوارض ثانوی مسمومیت عصبی و خونی، عارضه قلبی و ناباروری در بیماران دارد .

 

محققان شورای عالی‌ تحقیقات علمی‌ اسپانیا اعلام كردند كه با كشف توانمندی های یك پروتئین كه قدرت تومورهای سرطانی' لنفوم بوركیت' نوعی نادر از سرطان لنفاوی مخصوصا كودكان و جوانان را كاهش می‌ دهد، راهی‌ برای مداوای آن یافتند.

 

شیمی‌درمانی، یکی از روش‌‌‌های درمان سرطان است که در آن از داروها برای توقف گسترش سلول‌های سرطانی – با نابودی آنها و چه با جلوگیری از تقسیم شدنشان - استفاده می‌‌‌شود. در صورتی‌‌‌که شیمی‌درمانی از طریق دهان یا تزریق در رگ یا عضله انجام شود، داروها وارد جریان خون می‌شود و می‌‌‌توانند به سلول‌های سرطانی در سراسر بدن دسترسی پیدا کنند (شیمی‌درمانی سیستمیک). شیمی‌درمانی اگر مستقیماً در ستون فقرات (شیمی‌درمانی داخل نخاعي)، یک اندام یا یک حفرۀ بدنی مانند شکم، صورت بگیرد تأثیر عمدة داروها بر سلول‌های سرطانی همان نواحی خواهد بود (شیمی‌درمانی منطقه‌‌‌ای). از شیمی‌درمانی داخل نخاعي برای درمان سرطان خون AML که به مغز و نخاع سرایت کرده یا ممکن است در آینده سرایت کند، استفاده می‌‌‌شود. شیمی‌درمانی ترکیبی درمانی است که در آن، از بیش از یک داروی ضد سرطان استفاده می‌‌‌شود. روش انجام شیمی‌درمانی، با توجه به زیرگونۀ سرطان و اینکه به مغز و نخاع سرایت کرده است یا نه تعیین می-شود.

پرتودرمانی یک روش درمان سرطان است که در آن از اشعۀ ایکس پر انرژی یا انواع دیگر تابش اشعه به‌منظور سلول‌های سرطانی یا توقف رشد این سلول‌‌‌ها استفاده می‌‌‌کنند. در پرتودرمانی خارجی، از دستگاهی خارج از بدن برای گسیل کردن اشعه به سمت محدوده‌ای که درگیر سرطان است استفاده می‌‌‌شود. در پرتودرمانی داخلی از مواد رادیواکتیوی استفاده می‌‌‌کنند که داخل سرنگ‌ها، دانه‌ها (Seeds)، سیم‌‌‌ها یا سوندها جایگذاری کرده‌اند و مستقیماً در ناحیۀ دچار سرطان یا نواحی مجاور آن کار گذاشته‌اند. روش انجام پرتودرمانی به نوع و مرحلۀ سرطان بستگی دارد.

پیوند سلول‌های بنیادی روشی است که در آن ابتدا شیمی‌درمانی انجام می‌شود و سپس سلول‌های خونسازی که غیرطبیعی هستند یا بر اثر درمان از بین رفته‌‌‌اند، جایگزین می‌‌‌شوند. سلول‌های بنیادی را (سلول‌های خونی نابالغ)، از خون یا مغز استخوان بیمار یا یک اهدا کننده مي‌گيرند، منجمد و ذخیره می‌کنند. پس از اتمام شیمی‌درمانی، یخ سلول‌های بنیادی ذخیره شده را آب می‌‌‌کنند و آنها را به بیمار تزریق می‌‌‌کنند. این سلول‌های بنیادی تزریق شده به سلول‌های خونی بدن تبدیل می‌‌‌شوند.

تری اکسید آرسنیک (Arsenic trioxide) و اسید رِتینوئیک تمام ترانس (All-trans retinoic acid) (ATRA) داروهای ضد سرطانی هستند که سلول‌های خونی سرطانی را از بین می‌‌‌برند، جلوی تقسیم این سلول‌‌‌ها را می‌‌‌گیرند یا به تبدیل سلول‌های خونی سرطانی به گلبول‌‌‌های سفید بالغ کمک می‌‌‌کنند. از این داروها در درمان زیرگونه‌‌‌ای از سرطان خون AML به نام سرطان خون APL استفاده می‌کنند.

در پژوهش‌هاي باليني روش‌هاي درماني جديد را بررسي مي‌كنند.

در اين مقاله درمان‌هايي شرح داده مي‌شوند كه در پژوهش‌هاي باليني در دست بررسي‌اند. تمام روش‌هاي درماني جديد بررسي شده در اين بخش ذكر نشده‌اند. اطلاعات مربوط به پژوهش‌هاي باليني در پايگاه انستيتوي ملي سرطان (NCI) موجود است.

 

 

درمان بیولوژیک درمانی است که در آن از سیستم دفاعی خود بیمار جهت مبارزه با سرطان استفاده می‌‌‌شود. در این روش، از موادی که بدن می‌سازد یا در آزمایشگاه می‌سازند به منظور تقویت، هدایت یا ترمیم سیستم دفاعی طبیعی بدن علیه سرطان استفاده می‌‌‌کنند. به این روش درمان سرطان ایمیون تراپی یا زیست درمانی نیز می‌‌‌گویند.

یک نوع درمان بیولوژیک، درمان با پادتن‌‌‌های تک دودمانی است، روشی درمانی که در آن از پادتن‌هایی استفاده می‌‌‌شود که در آزمایشگاه از یک نوع سلول سیستم دفاعی می‌سازند. این پادتن‌ها می‌توانند بر مواد روی سلول‌های سرطانی یا موادی که به رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌‌‌کنند تأثیر بگذارند. این پادتن‌‌‌ها به این گونه مواد می‌‌‌چسبند و سلول‌های سرطانی را از بین می‌‌‌برند، جلوی رشدشان را می‌‌‌گیرند یا مانع سرایت آنها می‌‌‌شوند. پادتن‌‌‌های تک‌دودمانی را به بیمار تزریق مي‌كنند. معمولاً این پادتن‌‌‌ها، را یا تنهایی به‌کار می‌گیرند، یا از آنها به منظور حمل مستقیم داروها، ترکیبات سمی یا مواد رادیواکتیو به سمت سلول‌های سرطانی استفاده می‌کنند.

پایان مطلب/