به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، پیوند مغز استخوان می تواند انواع لوکمیاها و لنفوماها را درمان کند زیرا سلول های بنیادی خون ساز مشتق از مغز استخوان اهدا کننده گان می توانند به سلول های ایمنی تکوین یابند که قادر به کشتن سلول های توموری بیمار هستند. اما سلول های ایمنی خود فرد بیمار نیز ممکن است بافت سالم گیرنده پیوند را مورد حمله قرار دهند و درجات مختلفی از علایم پیوند علیه میزبان(GVHD) را نشان دهند. یکی از روش های دوری کردن از GVHD پیوند همزمان شماری زیادی از سلول های T تنظیمی (Tregها) است که می توانند اثرات سلول های اهدایی روی بافت سالم را خنثی کنند اما اثری روی توانایی کشندگی آن ها روی سلول های توموری ندارند. این روش خود به دلیل این که سلول های T‌تنظیمی باید ابتدا از خون محیطی اهدا کننده یا مغز استخوان جدا شوند، کشت شوند و به تعداد مناسب برای پیوند برسند تا بتوان از آن ها برای پیوند استفاده کرد، با چالش هایی مواجه است. اما در مطالعه ای جدید دکتر آندرآس بیلهاک در دانشگاه وورزبوگ راه جدیدی را برای مهار GVHD در موش پیدا کرده است که شامل ایجاد پروتئینی به نام STAR2 است که می تواند تشکیل سلول های T تنظیمی مربوط به خود گیرنده را در شرایط in vivo تحریک کند. پیش تیمار موش با STAR2 مانع از ایجاد GVHD بعد از پیوند سلول های ایمنی در آن ها شده است. با این حال، سلول های مشتق شده از اهدا کننده توانایی شان در کشتن سلول های لنفومایی گیرنده حفظ می کنند. پروتئین STAR2 به طور ویژه به پروتئین سطح سلولی به نام TNFR2 متصل می شود و مسیرهای سیگنالینگی را فعال می کند منجر به افزایش شمار سلول های T‌تنظیمی می شود. آن ها دریافته اند که ورژن تعدیل شده ای از STAR2‌در انسان، اثرات مشابهی روی سلول های T تنظیمی انسانی دارد که پیشنهاد می کند می توان از آن ها برای مهار GVHD در بیماران لوکمیایی و لنفومایی بعد از پیوند مغز استخوان استفاده کرد.

پایان مطلب/